9 กรกฎาคม 2546 23:35 น.
กล่อง
ทำไมต้องแคร์เธอด้วยนะใจ
ในเมื่อเขารังแกใจให้ไหวหวั่น
หยุดนะ หยุดคิดถึงมัน
คิดถึงเขาคนนั้นไปทำไม
ในเมื่อเราสองกลายเป็นอดีต
ก็ขอขีดเส้นแบ่งกั้นจะได้ไหม
อย่ามาเจออย่ามาทัก ไปไกล ไกล
รู้บ้างไหมฉันไม่ไว้ใจตัวเอง
กลัวว่าจะเผลอใจไปมองเธอ
กลัวพร่ำเพ้อถึงครั้งเก่าของเราสอง
กลัวสายตาที่แอบมอง
กลัวมันฟ้องว่าฉันยังแคร์เธอ
9 กรกฎาคม 2546 23:20 น.
กล่อง
แม้ไม่มีเธอในวันนี้
แต่เชื่อสิฉันอยู่ได้
ถึงหัวใจจะอ่อนล้ามาอย่างไร
แล้วทำไมฉันต้อง ...แคร์... คนอย่างเธอ
ถึงเธอจะเคยทำให้ฉันเจ็บ
ฉันจะเก็บความเจ็บไว้เตือนยามเผลอ
ถ้าวันใดเผลอแอบคิดถึงเธอ
จะเอาความเจ็บที่เธอทำ มาเตือนหัวใจ
ไม่เคยคิดว่าจะเจ็บอย่างวันนี้
วันที่คนดีหันหลังให้
ขอบใจนะ ที่ทำให้คิดได้
ว่าหากไม่มีเธอ ฉันคงไม่ตาย ใช่ไหมเธอ
9 กรกฎาคม 2546 19:43 น.
กล่อง
จากนี้ไปคงต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว
ความปล่าวเปลี่ยวเข้าครอบครองในความเหงา
จากนี้ไปคงเป็นอดีตระหว่างเรา
แต่วันเก่ายังตรึงอยู่ไม่ลบเลือน
อาจบอกเธอนะว่าคิดถึง
ยังตราตรึงภาพเก่าเก่าไม่เลือนหาย
แม้วันนี้คงเหลือแต่อดีตแนบติดกาย
แต่ความหมายยังคงย้ำทุกเวลา
แม้ไม่อาจเรียกร้องเธอให้กลับคืน
แม้จะฝืนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว
แต่คงต้องมองภาพเธอเดินจากไป
แต่อีกหน่อยก็คงหายคลายได้เอง
อยากบอกว่ายังรักยังเป็นห่วง
อยากบอกว่ายังห่วงหวงเธอหนักหนา
อยากบอกว่าถ้าวันไหนเธอกลับมา
อยากบอกว่าถึงวันนั้น.....ฉันยินดี
9 กรกฎาคม 2546 19:26 น.
กล่อง
คงสะใจแล้วใช่ไหม
ที่เห็นฉันเจ็บเจียนตายอยู่ตรงนี้
ไม่โทษใครหรอก ฉันผิดเองนะคนดี
ครั้งก่อนที่เคยทำเธอเจ็บช้ำใจ
มันคงถึงคราของฉันบ้าง
เมื่อเห็นเธออยู่เคียงข้างคนไหน ไหน
ก็เพิ่งจะรู้ว่ารักเธอยิ่งกว่าใคร
คงสายไปแล้วใช่ไหมที่วอนเธอกลับคืน
ไม่ต้องห่วงฉันหรอก
ว่าฉันจะช้ำชอกขนาดไหน
อีกไม่เท่าไหร่เจ็บนี้คงจางไป
และเหลือไว้เพียงแค่ความทรงจำ
9 กรกฎาคม 2546 00:10 น.
กล่อง
ไม่โทษเธอหรอกนะคนดี
ที่ฉันต้องทุกข์ทน อยู่อย่างนี้
เพราะที่ผ่านมาฉันไม่เคยสนใจใยดี
ความรักที่มีฉันมองผ่านไป
เธอดี ดี กับฉันทุกๆอย่าง
แต่ฉันมองผ่าน ไร้ความหมาย
มาถึงวันนี้ ฉันรู้มันสายไป
ที่จะอ้อนวอนเธอกลับมาใกล้เหมือนวันวาน
ขอโทษนะ ขอโทษ
เธอคงเจ็บช้ำมากมายในวันผ่าน
ฉันเองที่ผิด คิดทิ้งเธอในวันวาน
มันคงยากเกินจะกลับมาประสานหัวใจ
มาถึงวันนี้ได้รู้สึก
เจ็บลึกๆขึ้นมาในใจฉัน
อาจเป็นเพราะเพิ่งเห็นความสำคัญ
ว่าเธอนั้นมีค่ากว่าสิ่งใด
เธอคงสะใจฉันอยู่ลึกๆ
เพราะกว่าฉันจะรู้สึกมันก็สาย
มองข้ามเธอ ปล่อยเธอให้เดียวดาย
คนโชคร้ายในตอนนี้ คือฉันเอง