3 กุมภาพันธ์ 2552 11:24 น.
กลิ่นโยทะกา
ไอคะนึง อวลอบ อาบผิวเรื่อ
กระแซะแทรก ผิวเนื้อ รู้เหน็บหนาว
อณูน้อย แผ่วผ่าน ดั่งม่านดาว
พลิ้วตัว ระดะพราว เกาะกุมใจ
หม่นขาว ประหนึ่ง สีมุกหมอก
พรมระลอก หลอมรวม หยาดน้ำใส
คือน้ำค้าง ค้างติด ลำเนาไพร
ค้างคิด ความนัย บ่มอารมณ์
น้ำค้างเอย กรรมเจ้า ที่เฝ้าค้าง
วันเวลา แรมร้าง ห่างสุขสม
อุ่นไอแดด อบไอรัก เคยชื่นชม
เพาะบ่ม ให้เจ้า ระอุไอ
ระเหยลอย ละลาย ละอองอณู
ผู้รู้ ย่อมรู้ ยากผลักไส
อณูรัก อณูรอ ยังโยงใย
กัดกร่อน ดวงใจ สุดตรอมตรม
อาจเก็บงำ ออมใจ ใช่เก็บหมด
หยาดน้ำค้าง รันทด คงค้างขม
สงสารเอย น้ำค้าง ค้างระบม
แม้หยาดทิ้ง ยิ่งระทม ค้างคาใจ
2 กุมภาพันธ์ 2552 22:27 น.
กลิ่นโยทะกา
ควรค่าที่ว่า รัก
คู่ รักคู่ร่วมสร้าง เสกฝัน
ทุกข์ ท้นสารพัน ร่วมสู้
คู่ รักย่อมฝ่าฟัน อุปสรรค
ยาก อย่างไรรับรู้ เรื่องร้ายรายทาง
ควรค่าที่ว่า ชัง
คู่ ใดมิได้รัก ผูกพัน
รัก มักแปรผัน เฉกชู้
คู่ เพียงคู่กระสัน กามเสพ
ชัง ชั่วเพียงกระทู้ สื่อสร้างเกมกาม
2 กุมภาพันธ์ 2552 17:58 น.
กลิ่นโยทะกา
ดวงตาสวรรค์
นุ่มนวล ปรานี อิงอำมหิต
แยบยล นิรมิต โอ..สวรรค์
บาปบุญ คุณโทษ กำหนดทัณฑ์
แยกชน แยกชั้น แยกชั่ว - ดี
ไร้รูป ไร้เสียง ไร้สัมผัส
สูงส่ง เจิดจรัส ทรงศักดิ์ศรี
มั่นคง ซื่อสัตย์ ในปฐพี
ประกาศิต คดี มนุษย์ชน
คล้ายมี ไม่มี และอาจมี
จึ่งเกิด บัตรพลี ผสานผล
ไม่ควรเชื่อ ควรเชื่อ เกิดเวทย์มนต์
กราบไหว้ สับสน เจตนา
ตัวกู ของกู ต้องของกู
ยกย่อง ลบหลู่ ตัณหา
แตกต่าง ระหว่างใจ กับวาจา
ร้อยแปด มารยา มนุษย์ชน
คน ! สั่งสม บุพกรรม
ดื่มด่ำ ร้อยรส อกุศล
โลภ หลง มัวเมา ว่ายวังวน
จำปฏิสนธิ์ ชดใช้ และชดเชย
2 กุมภาพันธ์ 2552 12:53 น.
กลิ่นโยทะกา
ทุรชน
หน้า ตากระหยิ่มยิ้ม สนทนา
ไหว้ ก่อนใครทุกครา เก่งแท้
หลัง หลอนซ่อนมายา หมกมุ่นกลลวง
หลอก ยิ่งลิงแสม เหลี่ยมชั้นทุรชน
สาธารณ์
ตบ ตีประกาศตั้ง ตนเอง
หัว เราะกูนักเลง เก่งได้
ลูบ หรอกใช่ข่มเหง เราท่าน
หลัง เปลี่ยนกลับคลับคล้าย เล่ห์ลิ้นสาธารณ์
หน้าส่วนตัว
1003
