30 มิถุนายน 2554 11:40 น.
กลั่นแก้ว
ฉันยังยืนอยู่ที่จุดเดิม...แต่สิ่งที่เพิ่มเติมคือความรู้สึก.....รัก
ความรักคือสิ่งใด..เมื่อถามคนมากมายคำตอบก็แตกต่างกันออกไป..
โลกหมุนรอบตัวเองไม่ต่างกับชีวิตของคนเรา วุ่นวาย สุข เศร้า เหงา โศก สลับหมุนเวียนเปลี่ยนเพื่อทดสอบจิตใจมนุษย์อย่างไม่สิ้นสุด
นั่งมองนาฬิกาทรายที่ค่อยๆไหล มารวมอยู่ในขวดแก้วเปรียบเสมือนความรู้สึกของคนที่มีอะไรมาเติมส่วนของจิตใจและความรู้สึก...
เมื่อวันใดที่เราทุกข์ ท้อ ไม่มีเรี่ยวแรง กำลังใจ คำปลอบโยน เป็นส่วนต่อเติมพลังเม็ดทรายที่ล่วงลงมาที่ละเม็ดแต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ...
ความรักคือสิ่งที่สวยงาม..คือความรู้สึกที่ดึที่มอบให้แก่กัน
6 มิถุนายน 2554 17:55 น.
กลั่นแก้ว
คนเราเสียใจมีวิธีหาทางออกให้ตัวเองแตกต่างกันออกไปแก้วเป็นเด็กเรียนดีมากทีเดียวและเรียนในมหาลัยวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงโดยหาเงินค่าหน่วยกิตเองไม่ต้องเป็นภาระของใครๆ แต่ก็ถูกยายดุ ด่าเสมอเพราะว่าไม่ยากเป็นหมอเหมือนยายตั้งใจจึงเลือกเรียนสถาปัต ด้วยมีใจที่ชื่นชอบศิลปะมากกว่า
ทุกครั้งที่โดนยายดุอย่างไม่มีเหตุผล ก็จะไปเจาะร่างกายเจาะลิ้น เจาะจมูก และส่วนต่างๆของร่างกาย
แพรวาลูกพี่ลูกน้องของแก้วถามว่าทำไมต้องไปเจาะด้วยไม่เจ็บเหรอ ไม่เห็นสวยเลยคำตอบที่ได้มาจากแก้วคือ มันก็เจ็บนะ..แต่เราเอาบาดแผลไว้นับดูว่าเราเจ็บที่ใจกี่ครั้งมากกว่า...ทำสถิติ แก้วพูดด้วยแววตาที่เศร้าแต่ยังคมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า
แก้วเป็นคนอ่อนหวาน พูดจาไพเราะแตกต่างจากภาพภายนอกที่กรีดอายไลเนอร์สีดำเข้มเจาะจมูก เจาะปากใส่กางเกงยีนส์ขาดๆ
แก้วบอกว่าถึงแก้วจะแต่งตัวแบบนี้ เจาะและสักตามร่างกายก็ยังรักเรียนอยู่ยังไงก็ต้องเรียนให้จบและทำงานให้ได้ดีให้ได้
น้ำตาใสๆก็ไหลมาเปื้อนแก้มของแพรวาเพราะว่าสงสารแก้ว...แก้วคงจะเจ็บและบอบช้ำขอร้องว่าอย่าทำแบบนี้อีกได้ไหม
แก้วบอกว่าวันที่แก้วรับปริญญาแก้วจะถอดทุกสิ่งทุกอย่าง...ออกให้หมด
ร่างกายเราถึงจะเจ็บแต่หัวใจของเราก็พร้อมจะฝ่าฟันอยู่
แพรวากับแก้วกอดกันแล้วยิ้มทั้งที่น้ำตาไหลเปื้อนแก้ม
3 มิถุนายน 2554 16:10 น.
กลั่นแก้ว
เรื่องราวเป็นมาอย่างไรฉันไม่สามารถอธิบายได้
สรรพนามที่ใช้เรียกระหว่างเรา ก็ไม่สามารถอธิบายได้เช่นกัน
แต่ระหว่างฉันความรู้สึกที่ดีที่มีให้ใครสักคนนั้นมาจากข้างในหัวใจของฉันจริงๆ
วันเวลาแต่ละนาทีของฉันมีความหมายเพราะฉันมีความหวัง ฉันมีความฝัน และมีความตั้งใจจริง
และเมื่อฉันรู้สึกว่าคนหนึ่งพิเศษและแสนดีสำหรับฉันแล้ว ฉันอยากรับรู้ความสุข
อยากเห็นรอยยิ้มของเขา
ฉันรับรู้ปราถนาดีที่เขาส่งถึงฉันเสมอ และฉันก็ปราถนาดีกับเขาเช่นกันแต่ฉันไม่สามารถรู้ได้เลยว่าระหว่างเราคืออะไร
และฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าเขาคิดกับฉันเช่นไร
แต่สำหรับฉันทั้งหัวใจและลมหายก็มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น
ไม่ว่าใกล้ หรือเราจะไกลกันเพียงใดก็ไม่มีอะไรจะสามารถมากั้นความรู้สึกที่เรียกว่า"รัก" ได้เลย
และไม่มีใครสามารถลบความรู้สึกเช่นนี้ไปได้เพราะมันจะอยู่คู่ลมหายใจของฉันไปตลอด
หน้าส่วนตัว
2318
