23 กรกฎาคม 2554 07:37 น.
กลั่นแก้ว
ในวันที่ฉันหนาวเหน็บ
บาดเจ็บและไม่มีใคร
มีคนหนึ่งเข้ามาใกล้ ใกล้
มามอบความห่วงใย
และปราถนาดี...
วันนี้มาพร้อมคำขอบคุณ
ที่เกื้อหนุนและอยู่ข้าง ข้าง
ทำให้หัวใจที่เคยบอบบาง
กลับมาเข้มแข็งได้อีกครา
วันนี้ฉันจะไม่อ่อนล้า
เช็ดให้หมดคราบน้ำตา
ใช้เวลารักษาใจ
ให้เหลือเพียงรอยยิ้ม
แม้จะเป็นยิ้มบาง บาง
แต่มาจากใจทุก ทุกวัน
ถึงแม้จะเป็นรอยยิ้มบางๆแต่มันจะไม่จางไปจากใบหน้า
ขอบคุณมิตรภาพที่อยู่แสนไกล..ขอบคุณทุกแรงใจที่คอยเป็นห่วง...
ขอบคุณ..นะขอบคุณ
12 กรกฎาคม 2554 13:50 น.
กลั่นแก้ว
I am crying and can't accept any feelings.
My heart order me to cry and cry
for releasing my feeling hurt
The tears might break off my sore.
10 กรกฎาคม 2554 13:58 น.
กลั่นแก้ว
บทกลอนที่ฉันนั้นลองขีดเขียน
สุดแสนจะเพี้ยนและไม่ไพเราะ
สำนวนคำที่ใช่อาจไม่เหมาะ
ฟังแล้วไม่เพราะไม่ซาบซึ้ง
แต่ฉันขีดเขียนด้วยความรู้สึก
เพื่อเก็บบันทึกเรื่องราวความรัก
กับใครคนหนึ่งที่ได้รู้จัก
มากกว่ารักและปราถนาดี
แม้ไม่มีถ้อยคำที่คมคาย
ทุกคำมีความหมายและลึกซึ้ง
เพราะมันเขียนด้วยใจใครคนหนึ่ง
เพื่อบอกถึงรักที่มีให้เธอ...
(ไม่ได้เขียนให้ใครนะค่ะแค่ลองหัดเขียน)
5 กรกฎาคม 2554 15:48 น.
กลั่นแก้ว
ฉันเป็นเพียงคนธรรมดา
มีหัวใจกล้าแกร่ง
มีเรี่ยวแรงและความหวัง
พลังรวมทั้งศรัทธา
บางครั้งแสนเหนื่อยและล้า
อยากหยุดวันและเวลา
เอนกายที่แสนอ่อนล้า
ไว้เพียงแค่ลำพัง...
4 กรกฎาคม 2554 17:55 น.
กลั่นแก้ว
หมดแล้วจริง จริง ฤดูเลือกตั้ง
ใช่พลังประชาธิปไตยมาเต็มที่
ไปใช่สิทธ์ใช่เสียงอย่างคนดี
ไม่บอกน้องพี่ว่าเลือกพรรค์ใด
ใจน้อมพร้อมรับนายกคนใหม่
ไม่ว่าท่านจะมาจากพรรค์ไหน
ขอเชื่อมั่นความเป็นประชาธิปไตย
ที่คนไทยร่วมใจใช่สิทธ์เลือกมา
(ลองเขียนดูค่ะทั้งที่ไม่ชอบการเมือง)
หน้าส่วนตัว
3097
