๏ "โรงเรียนหยุดอย่างนี้ดีหรือแม่ ?.." ฉันได้แต่สงบนิ่งปราศติงไหว สายตาลูกประหนึ่งจ้องปากฟ้องไป "ผมจะเรียนอย่างไร ?.. หากไม่ทัน" "ทุกคนพูดเพื่อชาติประหลาดแท้ ชาติย่ำแย่ย่อยยับใครรับนั่น หรือเศษซากส่วนเสียหารเฉลี่ยกัน ผมแสนหวั่นเพราะผมพกเงินน้อย ! " "ในขอบแคว้นเขตขันฑ์มิคสัญญี เห็นมากมีปนเปื้อนคนเถื่อนถ่อย ผมควรทำอย่างไร ?.. หรือให้คอย ตอบผม