แมวคราว
หมวกสักหลาดขาดเก่าเอาสวมหัว
จอบหลังครัวถือเข้าเอาถากถาง
ริดกอหญ้ากลุ่มไม้ริมรายทาง
หยิบคราดวางลากเข้าแล้วเผาไฟ
หลังบ้านพ่อรกเรื้อเหลือเกินแล้ว
ไร้วี่แววคนกรายมาดายให้
ทั้งลูกหลานว่านเครือไม่เหลือใคร
จะใส่ใจดูแลแม้สักคน
ละงานถางวางจอบตรงขอบบ่อ
ใจมันท้อโถมทับจนสับสน
ด้วยรักห่วงรู้แน่แก่ใจตน
พ่อเพียงคนจะหาใครแทนไม่มี
มาหาพ่อแต่ละครั้งเพียงหวังว่า
ได้พบหน้าไร้ทุกข์มีสุขศรี
เห็นพ่อยังยิ้มได้สบายดี
ลูกก็มีความหวังกำลังใจ
แผลพ่อล้มเริ่มเลือนเมื่อเดือนก่อน
หัวเข่าอ่อนลื่นถลาไม่ปราศรัย
พ่อหน้ามืดล้มคะมำคว่ำลงไป
ลูกนี้ใจหายวาบมากราบพลัน
ตำน้ำพริกปลาป่นจนหอมกรุ่น
รินน้ำอุ่น
2713
8
0
หน้าส่วนตัว
