แด่ความรักที่มันได้จบสิ้น แด่ชีวินที่มันช่างขื่นขม แด่ความรักที่ลอยไปกับลม แด่ความตรอมตรมที่ยังคงอยู่ในใจ น้ำส้มแก้วนี้ฉันขอดื่ม เพื่อไม่ลืมทุกสิ่งจะได้ไหม แม้ว่ามันเจ็บปวดสักเท่าไร ฉันจะไม่คิดลืมสักนิดเดียว เจ็บใช่เจ็บมันเจ็บซะเหลือเกิน ที่ต้องเดินจากกันไม่แลเหลียว เจ็บจนปวดปวดจนร้าวมานานเชียว ฉันรับไว้คนเดียว...เจ็บจนชา
1723
7
0
หน้าส่วนตัว
