กระต่ายใต้เงาจันทร์
ตะแบกป่า
เมื่อหยาดฝนกระเซ็นซ่านผ่านซอกหิน
ชุ่มชื้นดินดื่มด่ำฉ่ำผืนป่า
ตะแบกบานดอกหล่นคว้างหว่างศิลา
ผ่านซอกผาลำธารใสที่ไหลริน
ความชุ่มชื่นยืนยงดำรงค่า
ตะแบกป่าดอกผลิใบไปทั่วถิ่น
ดอกหล่นร่วงงดงามทั่วลานดิน
มิสร่างสิ้นคู่ฟ้าผ่องอำไพ
ผลิดอกใบไหวอ่อนอ้อนน้ำค้าง
เหมือนเสริมสร้างคืนวันอันสดใส
ฝังรากลึกชอนชำแรกแทรกรากไช
เป็นต้นไม้ที่เติบใหญ่ได้เหนือภู
ถึงคมหินบาดตะแบกแตกเนื้อปลิ้น
เปิดปากบิ่นหินแตกตะแบกสู้
เหมือนชีวิตถ้าต้องอยู่อย่างคุดคู้
คงอดสูอายตะแบกที่แทรกกาย
เปรียบคล้ายคนที่ต้องสร้างทางชีวิต
ต้องลิขิตขีดเส้นดั่งเช่นหมาย
เหมือนตะแบกที่แทรกสู้อย่างท้าทาย
ผ่านเ
หน้าส่วนตัว
3015
11
0
