กลางโลกฝันอันพริ้งพรายประกายผุด มีดวงใจใสพิสุทธิ์แห่งอักษร จินตนาของแผ่นฟ้าเอื้ออาทร ต่างอาภรณ์คลี่ผืนพรมคลุมห่มใจ เก็บพวงร้อยช่ออักษรก่อกลอนวาด ด้วยใจอันใสสะอาดซึ้งผ่องใส ลอยข้ามผ่านทุกความลวงด้วยห่วงใย ใช้ความซื่อถืออภัยเป็นกำลัง ไม่มีตัวเอกตัวรองหรือตัวร้าย แสงแห่งมิตรคงพริ้งพรายส่องความหวัง ยังโลกสวนแห่งกวีที่จีรัง ไร้สิ่งใดมาบดบัง...ความฝันเรา
1838
2
0
หน้าส่วนตัว
