พิมญดา
เมื่อใดที่ฉันหลับตาขอฟ้าคราม
ของดงามเต็มแผ่นฟ้าดาราฉาย
หากลืมตาอย่ามืดมัวพาพร่างพราย
ฟ้าอย่าหายคนอยู่ไกลยังภิรมย์
เมื่อใดที่ฉันหลับลงขอให้พร
ให้ฉันนอนมีความสุขใจสุขสม
ฟ้าอย่าทอดทิ้งฉันให้โศกตรม
ขอช่วยเป็นผ้าห่มพรมกายใจ
เมื่อใดฉันนอนหลับตาฟ้าอย่าหาย
ขอจงส่องแสงประกายให้สดใส
ฝากบอกเขาอย่านั่งเหงาเศร้าฤทัย
มองฟ้าไกลดาวเรียงรายฉายแสงมา
อยากมีเธอมาร่วมฝันอันแพรวพราว
เก็บดวงดาวร้อยพันดาวบนฟากฟ้า
เอามาถักทอร้อยรักพิมญดา
ฟ้าจ๋าฟ้าอย่าหมองหม่นจนฉันกลัว
หากฉันหลับขอร้องฟ้าอย่าร้องไห้
ยามที่ฉันนอนหลับใหลอย่าสลัว
ฟ้ากว้างไกลทำให้ใจฉันพันพัว
อย่าสลัวฉันกลัวนักรักหายไป...