เฝ้ากักเก็บเจ็บนักกับรักร้าว ที่ทุกคราวร้าวไหวดวงใจฉัน นานแสนนานเหงาเศร้าเฝ้าผูกพัน ทั้งชีวันมีทุกคราความปราชัย เหมือนเป็นเพื่อนเยือนโศกบนโลกล้า ไม่สร่างซ่าเศร้าหมองนั่งร้องไห้ แต่แล้วมาวันนี้แสนดีใจ เมื่อต้องไกลความช้ำเคยจำทน เพราะมีเขาเฝ้าใกล้ให้ชีวิต เบี่ยงเบนทิศคลุกเคล้าเฝ้าสุขล้น จึงขอฝากน้ำตาฟ้าเบื้องบน ช่วยจำนนรับจำนำทุกค่ำคืน ซึ่งหากแม้นวันหน้าหรือฟ้าใหม่ เขาเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่ามิเฝ้าฝืน ยอมไถ่ถอนน้ำตามากล่ำกลืน พร้อมหยิบยื่นความสุขยอมทุกข์ทน