-ร้อยแปดพันเก้า-
ครวญคร่ำเสียงร่ำไห้
กว่าหัวใจสลายหม่น
วอนหวังในวังวน
เศร้าสับสนทบท้นทาง
ขุ่นข้องจนหมองขวัญ
ไขว่คว้าวันเลือนฝันจาง
เปล่าว่างและอ้างว้าง
ครอบขวากขวางดั่งข่ายกล
รอยเท้าที่ก้าวย่าง
แสงเทียนพร่างกระจ่างกมล
เรืองรองแรงส่องหน
คลายมืดมนอับจนใจ
ฉายชีพที่ตีบตัน
มิหลงวันมิฝันไป
ไล้โลมดั่งโคมไฟ
สว่างไสวฤทัยฤๅ
ตราบที่ชีวิตอยู่
อดทนสู้ให้รู้ชื่อ
ขันแข่งและแย่งยื้อ
ยึดสัตย์ซื่อนั่นคือคน
หยุดครวญหยุดหวนไห้
โลกรุกไล่เกินใจยล
หยาดพรายแห่งสายชล
ดับร้อนรนด้วยปัญญา
สงบเย็นเป็นนิรันดร์
ลบโศกศัลย์จำนรรจา
หลุดพ้นเลิกค้นหา
รื้ออัตตาอาจเห็นตน