กุหลาบเหี่ยวไปหลายดอกแล้ววว ไม่รู้จะให้ใคร
กุหลาบแดง ดอกหนึ่ง ซึ่งหวงแหนเป็นตัวแทน หัวใจ ในความฝันจึงเฝ้าคอย หวังไว้ ในสักวันเธอคนนั้น รับไป ไว้เชยชม แล้วเธอนั้น คือใคร ที่ไหนหนอเราคอยรอ หมายปอง ต้องสุขสมแต่เหมือนสิ่ง ที่ฝัน นั้นลอยลมแล้วก็ล่ม สลาย ลับสายตา กุหลาบแดง แห้งเหี่ยว หลายเที่ยวแล้วมิมีแวว คนใด จะใฝ่หากุหลาบเรา นะไฉน ไร้ราคาขาดคนมา สนใจ ไม่ยินดี สุดท้อใจ ใครเขา เยี่ยงเราบ้างแสนอ้างว้าง เดียวดาย กระไรนี่ปลูกกุหลาบ รอใคร นานหลายปียังมิมี ผู้ใด จะหมายชม