สำนึกของคนเมา..มันเข้าข้อ เชิญหัวร่อ..แต่อย่าหลงมาสงสาร ฉันว่าโง่ถ้าง้อพอประมาณ ยอมซมซานมักง่าย..อย่าได้ชวน เพราะเมาเบียร์เช้า-สายมันหายเศร้า ยิ่งเมาเหงาลืมสนิทไม่คิดหวล ถ้าเป็นไวน์ยิ่งกระดก..อกรันจวน เลิกคร่ำครวญเปลี่ยนเป็นซึ้ง..คิดถึงเธอ ต่อให้ร้ายแสนร้ายก็หายโกรธ เป็นของโปรดปลอบช้ำยามพร่ำเพ้อ เมื่อไร้สิทธิ์ครอบครองมองไม่เจอ รักเบลอเบลอเหล้าบางบาง..เข้าทางมัน เพราะคอพับกับเหล้า..ฉันเอาอยู่ ได้คลอคู่เคียงเธอแบบเพ้อฝัน พอนึกภาพเธอทั้งสองประคองกัน อยากดึงดันอยากดื่ม..เดี๋ยวลืมเอง
2041
4
0
หน้าส่วนตัว
