ปากกาลิง
ช่วงชีวิตคิดสับสนปนสิ้นหวัง
ในคืนวันอันโหดร้ายหลายปัญหา
หลากผู้คนล้นคำตำดวงตา
ที่บอกว่า "แกมันชั่วสุดหัวใจ"
จะมีใครเห็นใจบ้างไหมหนอ
ว่าฉันท้อต่อคำด่ามาแค่ไหน
ถึงตัวฉันโฉดชั่วสุดหัวใจ
แต่ไม่ใช่ยากในไร้ความดี
ปุถุชนคนดีเมื่อมีผิด
สังคมติดคิดลบรักเสียดสี
ไม่มีใครใคร่มองถึงซึ่งความดี
มีแต่ที่ชี้ไปให้เห็นเลว
ใจแหลกเหลวเจียนจบภพชาตินี้
ชีวิตมีแต่ติดกับจับขอบเหว
สังคมเห็นฉันเป็นเช่นคนเลว
ควรลงเหวไปเลยเคยว่ากัน
-------------------------------
ท้อใจฉันมันเจ็บกว่าเล็บขบ
เจ็บเจียนจบจวบชีวาจะหาไม่
จะมีไหมใครเคยคิดค้นจิตใจ
ว่าข้างในไม่ใช่ไม่มีดี
สิ่งที่ดีมีอยู่ไซร้ไม่ใคร่ดู