คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
บันดาลใจจากกลอน ใจชายกระไรหรือ ของ พิมญดา นะครับ
อ่านคำฟ้อง น้องว่าพี่นี้ใจดำ
กรรมเอ๋ยกรรม จำพรากต้องจากน้อง
ไม่อาจอยู่คู่เรียงเคียงประคอง
ซ้ำยังต้องข้อหาใหญ่ ว่าใจดำ
จำจากมาด้วยหน้าที่พี่บังคับ
อยากจะกลับคืนหลังวันยังค่ำ
กลืนคำข้าวยังขื่นคอหนอทุกคำ
จนใจ ทำให้เธอช้ำน้ำตาคลอ
ต้องจากกันแสนไกลไกลสุดหล้า
ห้วงเวลาก็แสนนานนานจริงหนอ
ถึงห้าปีที่น้องสาวต้องเฝ้ารอ
พี่นี้ท้อใจแทนแสนห่วงเธอ
จึงเอ่ยปากตัดสัมพันธ์สะบั้นรัก
เพราะตระหนักว่ารักที่พี่เสนอ
ทำได้แค่ให้ใจสาวเฝ้าละเมอ
กว่าได้เจอ จะเหลือใจเท่าไรกัน
และวันหนึ่งซึ่งเธอท้อรอไม่ได้