อันความสุข...อยู่ได้...ไม่นานนัก มันมาพัก...เดี๋ยวก็ไป...ไหนอีกเล่า เพราะอะไร...ที่มันไม่...อยู่กับเรา ใช่ฉันเหงา...เปล่าเปลี่ยว...เหี่ยวหัวใจ อันความสุข...เดี๋ยวเดียว...ไปอีกเเล้ว เจ้าจะเเคล้ว...ข้าไป...เเห่งหนไหน เจ้ามาพัก...เเปปเดียว...เจ้าก็ไป ใช่ฉันไล่...เจ้าให้ไป...ที่ไหนกัน อันคาวมสุข...เดี๋ยวเดี๋ยวมา...เดี๋ยวเดี๋ยวไป ฉันอยากให้...เธอเป็น...เพื่อนกับฉัน เธอมาเเล้ว...เธอหายไป...ในฉับพลัน ทิ้งฉันนั้น...นั่งเศร้า...เหงาใจเอย