หนุ่มน้อย.
เอาความรักมาฝากอยากรับไว้
ยังหวั่นใจยิ่งนักหากผลักไส
ที่ผ่านมาบทเรียนเจียนขาดใจ
น้ำตาไหลทุกคืนขมขื่นจัง
คำขอโทษโปรดเก็บวางข้างข้างก่อน
แม่งามงอนอย่ามาอ้อนกันอีกครั้ง
แต่ก่อนนี้บอกเป็นเพื่อนเหมือนชิงชัง
ปวดใจจังยังฝังใจไม่หายเลย
ยิ้มสักนิดสะกิดหยอกบอกไม่ถูก
ความพันผูกเคยมีให้ไยกลับเฉย
อยากต่อสายสัมพันธ์กันเหมือนเคย
กลัวเฉยเมยเช่นเก่าเศร้าหัวใจ
ที่มาอ้างระยะทางห่างไกลกัน
เคยมองจันทร์ทุกคืนค่ำคงจำได้
บอกคิดถึงใจภักดิ์รักห่วงใย
ใครหนอใครจำได้ไหมไม่จดจำ
ถามว่าทำอย่างไรจึงจะหาย
ง่ายจะตายโทรมาก่อนอ้อนวอนซ้ำ
ต่อนี้ไปจะไม่ทำให้ระกำ
ทุกถ้อยคำไม่ช้ำชอ