@..คือภาพงามของใจซึ่งเขียนงาม..@ รินน้ำตาห่มอะคร้าวในเช้านี้ ถามรวีรักของข้าฯ อยู่ที่ไหน..? ถามนภาฟ้าแสนกว้างร้างหรือไร ? ข้าฯ โยนใจอยู่ทุกวัน...ฝันทุกคืน เกศาเธอคนหนึ่งพึงเขียนรูป อีกคิ้วซ้ายใครมาปลูกดูน่าชื่น แล้วคิ้วขวา คือของใครดูกลมกลืน จมูกรื้นไล้ระบายปลายพู่กัน สองนัยนา จับเอางามเคยถามเสมอ สองแก้มเผลอ..ของใครกัน นำมาสรรค์ วางแปรงสี เขียนระบาย ..ดั่งสายจันทร์ เอื้ออะคร้าว....ริมปากนั้น....ช่างเพราะพราย แล้วเป็นรูปเป็นกรอบผ้าใบใหญ่ ในท้องฟ้าอ่าอำไพเมื่อยามสาย คือรูปฝันซึ่งใส่กรอบมาเรีย