ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
แค่ยังไม่ลืมวันคืนเก่าๆ
ทุกเวลายังเหงาเมื่อไม่มีเธอตรงนี้
ตั้งแต่เลิกราการมีความสุขของฉันหายากเต็มที
ยากเหลือเกินคนดีที่จะให้ผู้หญิงคนนี้..ตัดใจ
แค่ยังไม่ลืมเรื่องราวที่ผ่านมา
ทุกที่ที่เราเคยสบตาไม่เคยเลือนหาย
ตั้งแต่วันนั้ที่เราจบฉันเองรู้จักแต่เสียใจ
ยากเหลือเกินทำยังไงตัดใจ..ยากเย็น
อาจดูเหมือนฉันไม่เป็นอะไร
ไม่เคยอ่อนไหวแต่ความจริงขัดกับสิ่งที่เห็น
เมื่อการทำใจให้ลืมคนเคยรักมันยากเย็น
ต้องฝืนเข้มแข็งและซ่อนเร้น..รอยน้ำตา
ฉันอาจดูไม่เป็นไรเมื่อพบกัน
แต่ความจริงความรู้สึกข้างในนั้นมันปวดปร่า
ถ้ายังพอมีใจสงสารคนเคยรัก.ได้ไหมอย่าพาเขามา
แค่นี้ผู้หญิงตรงหน้าก็อ่อนล้า..แทบขา