ข้าวปล้อง
เคยคิดว่า..โลกใบนี้..ดูอ้างว้าง
มันเคว้งคว้าง..ว่างเปล่า..และเงียบเหงา
มีบทกลอน..เป็นเพียงเพื่อน..เสมือนเงา
ทุกย่างก้าว..เดียวดาย..ไม่เหลือใคร
โลกใบเก่า..ใบนั้น..เปลี่ยนไปแล้ว
ฉันพานแผ้ว..พบเจอ..โลกสดใส
โลกใบนั้น..สวยงาม..ยิ่งสิ่งใด
สวยสดใส..ด้วยหัวใจ..เธอแต่งเติม
จากที่เคย..เหน็บหนาว..ทุกย่างก้าว
เพียงสองเท้า..เปลือยเปล่า..คู่เดิม เดิม
ไม่อาจอุ่น..หากไร้รัก..เธอมาเติม
เข้ามาเพิ่มไอรัก..ให้อกอุ่น..ด้วยใจเธอ
ต่อจากนี้..โลกของฉัน..จะไม่เหงา
คำว่าเรา..จะคงไว้ในใจ..อยู่เสมอ
ผ่านบทกลอน..ร้อยใจ..ฉันและเธอ
ดั่งพบเจอ..แสงสว่าง..กลางใจตน
759
2
0
หน้าส่วนตัว
