หลังมือปาดหยาดสะอื้นซับขื่นขม กดเก็บความระทมอันขมขื่น สะท้านเหงาเศร้ามาทุกคราคืน อาจทนฝืนกลืนกลั้นนิรันดร บนเส้นทางสายฝันกลางหวั่นไหว ซุกซ่อนความช้ำใจไม่อาจย้อน ใต้เงื้อมเงาเงียบงำย้ำอาวร ทุกบทตอนมืดดับอย่างยับเยิน ทะเลใจแร้นแค้นทั่วแผ่นพื้น เรี่ยวแรงขืนยืนหยัดอย่างขัดเขิน เหยียบรอยช้ำย่ำเจ็บหนาวเหน็บเกิน กับการเดินเวียนวนบนทางเดิม
1363
12
0
หน้าส่วนตัว
