เทพระวี
แม่หญิง
ภาระแห่งเธอ สามโลก จักก้องเกียรติ์กำจาย
แม่หญิง
แม้น หลั่งโลหิตเพื่อการผลิบานแห่งชีวิต แม่ยอมยิน
แม้น หยาดเหงื่อโลมร่างเพื่อสร้างโลก แม่ยอมยิน
แม้น หยาดน้ำตาหล่นหลั่งเพื่อปลอบประโลมขุนศึก ผู้พ่าย สงคราม แม่ยอมยิน
แม้น กาลเวลาที่หอมหวานแห่ง เธอ พร้อมพลีเป็นทุกข์เข็ญ แม่ยอมยิน
แม่หญิง
น้ำใจอันยิ่งใหญ่ กว้าง กว่า ทะเลน้ำนม แห่งนารายณ์
จักเทิดเธอด้วยเหนือเศียร
ขอคารวะ ด้วย ชีวิต แล วิญญาณ
ขอจุ่งจำเริญด้วยศรัทธา เมตตา แด่ผองผู้ทุกข์ยากที่ว่ายเ วิ้ง วัฏฏะสังสาร
แม่หญิง
แม้นเหน็บหนาวบ้าง ในคืน พายุ คลั่ง
ตะวัน จักเจิดจำรัส รอคอย ครา อรุณรุ่
686
2
0
หน้าส่วนตัว
