หลงเสียงจิ้งโกร่ง เสียงจิ้งโกร่ง แว่วมา เวลาค่ำ ฉันสุขล้ำ ทุกครั้ง ที่ฟังเสียง เดินหาดู ไฟส่อง ตามองเมียง หลงสำเนียง กล่อมไพร ชวนให้เดิน เนิ่นนานที่ เสียงนั้น รำพันก้อง ท่วงทำนอง แสนหวาน ดูนานเนิ่น เย็นสายลม พัดไหว พาใจเพลิน สุขเหลือเกิน ชื่นชม สายลมเย็น เห็นจิ้งโกร่ง เพราะได้ ไฟฉายส่อง จึงเดินย่อง ไม่ยาก หลังจากเห็น ไฟฉายดับ กลับทำ ฉันลำเค็ญ คืนวันเพ็ญ กลัวผี ตาสีไฟ!ฯ อริญชย์ ๒๘/๙/๒๕๕๕ [center]http://www.youtube.com/w