ครูพิม
ข้าวในนาอุ้มท้องเต็มท้องทุ่ง
อีกทั้งกุ้งปูปลาในสระใหญ่
ผักบุ้งยังแตกยอดทอดยาวไป
ชาวนาไร่ได้เก็บกำนำมากิน
พ่อเคยจูงไอ้ทุยลุยท้องทุ่ง
แม่ก็มุ่งหาบข้าวปลาอาหารสิ้น
เป็นภาพที่เคยเห็นเป็นอาจินต์
ฉันซบลงตรงที่ดินถิ่นรวมรัก
สองมือพ่อปลูกต้นไม้กิ่งใบกว้าง
แม่เคยวางเมล็ดลงที่ตรงหลัก
ผืนแผ่นดินพ่อแม่เอยเคยพำนัก
พ่อปลูกรักเต็มแผ่นดินเป็นสินงาม
แม่รดน้ำพรวนดินให้ต้นไม้สวย
สองแรงช่วยด้วยใจไร้คนหยาม
แผ่นดินสวยเพราะพ่อแม่แท้พยายาม
ลูกขอตามรอยฝันขอหมั่นเพียร
ใต้ร่มไม้ต้นนี้มีแต่รัก
พ่อแม่จักสร้างไว้คล้ายช่างเขียน
เป็นระบบเพื่อให้ลูกได้เรียน
ขอพากเพียรเรียนรู้งานการสร้างตน.....