กลางฟ้าที่เงียบงัน เถิดมาล่องเรือกับฉันบนจันทร์เสี้ยว นั่งเรือที่โค้งเรียว คล้องแขนเกาะเกี่ยวข้ามขอบฟ้า ทะเลที่เบื้องล่าง สะท้อนแสงจันทร์จางกระจ่างตา ทิ้งเถิดความอ่อนล้า ปล่อยให้ลมพัดพาลงทะเล โน่นดาวหมี นี่ดาวไถ พอผ่านดาวลูกไก่จะกล่อมเห่ กล่อมเจ้าดาวบนฟ้าอย่าโยเย จะเอาจันทร์ไกวเป็นเปลกล่อมดวงดาว กลางฟ้าที่เงียบงัน เถิดมาล่องเรือกับฉันในคืนหนาว คืนที่มีดาวแวววิบกระพริบพราว พอรุ่งเช้าแล้วค่อยหย่อนเธอนอนเตียง