ม้าก้านกล้วย
ฝนหนัก นกหนาว
๑
ใจห่วงลูกคงไห้ คงโหยหิว
ไส้คงกิ่วว้าเหว่ และเหน็บหนาว
แต่หนทาง ยาวไกล สายฝนพราว
รุนแรงราว ถล่มฟ้า ลงมาดิน
อยากจะกลับ ลมก็แกร่ง แรงเกินกว่า
จะโผปีก บินพา ไปหาถิ่น
ถึงเวลา ลูกน้อย ต้องคอยกิน
แม่เคยบิน คาบหนอน มาป้อนปัน
ฟ้าแลบ แปลบตา พาสะดุ้ง
เปรี้ยงปร้าง สนั่นทุ่ง สะเทือนลั่น
อยากจะรีบ ตัดใจ ไปโดยพลัน
แต่ก็หวั่น ลมฝน จึงจนใจ
ระทึกตื่น กลืนกล้ำ ความระทก
คิดไม่ตก ตระหนก อกหวั่นไหว
รังก็ห่าง ทางก็ล้า เบื้องหน้าไกล
ตัดสินใจ ฮึดสู้ สู่พนา
ฝนหนัก นกหนาว ใจร้าวรอน
ขนปีก ก็เปียกปอน อ่อนล้า
จ้องจุดหมาย ปลายทาง ไม่วางตา
ลูกจ๋า รอแม่นะ จะรีบไป
โรยละเหี่ย เพลียพลัง