สายลมของฉัน นับวันเธอยิ่งหางหาย ทำไมปล่อยให้ฉันต้องเดียวดาย รู้ไหมฉันเหงามากมายคนเดียว นานแล้วที่ไม่ได้พบหน้า แม้เพียงสบตาก็ไม่มีให้เห็น นั่งรอเธอและคอยมองทุกเช้าเย็น ก็ยังมองไม่เห็นแม้เพียงเงา อยากให้รู้คนคนนี้ยังรออยู่ ของเพียงได้แอบดูแอบมองเห็น ช่วยเถิดเธอ โผล่มาหน่อยทุกเช้าเย็น แค่นั้นเองฉันก็เป็นสุขเกินพอ
987
1
0
หน้าส่วนตัว
