.....ในห้วงฝัน สุดปลายฟ้า...พบชั้น...ยืนแน่นิ่ง ตาหลับ แต่เห็นจริง ทุกสรรพสิ่งในตัวตน ธาติดิน...สิงสถิต ในดวงจิต-ความคิดค้น ธาติน้ำ...ไหลในตน เลือดยังข้นคนยังเป็น ธาติลม...หายใจออก เหมือนบ่งบอกความยากเข็ญ ธาติไฟ...อย่างเยือกเย็น ประทุเป็นเชื้อชีวัน ร่างภาพจากมวลธาติ จึงประกาศจากห้วงฝัน กึกก้องอย่างเงียบงัน สว่างพลันอย่างมืดมิด .....ธาติรักค่อยปรากฏ อย่างงามงดอย่างศักดิ์สิทธิ์ เยื้องย่างอย่างมิดชิด แล้วสถิตอย่างเงียบงัน