ธรรณกับวุ้นเส้น
ค่าของคน
แม้สังคม รังเกียจ หยามเหยียดฉันท์
ไม่แบ่งปัน ความเมตตา มาให้เห็น
มองฉันด้อย ต่ำต้อยกว่า พวกเลือดเย็น
เพราะฉันเป็น ตัวของฉัน เท่านั้นเอง
แบ่งชนชั้น ขันแข่ง แย่งเป็นหนึ่ง
แม้ไม่ถึง สลึงทอง ดังปองหมาย
ตีราคา ค่างวด เพียงกรวดทราย
ไม่ระอาย เทพเทวา หรือฟ้าดิน
แต่ละคำ ย้ำข่ม ทับถมเหยียบ
ชอบเอาเปรียบ ชูตัวเอง เบ่งศักดิ์ศรี
ย่ำคนอื่น หวังให้จม ธรณี
ช่างอัปรีย์ ไม่เห็นค่า ราคาคน
ฉันหรือใช่ คนชั่ว มั่วเหล้ายา
ไม่เคยฆ่า ปล้นจี้ ขยี้ข่มขืน
แม้วางฉัน ให้ต่ำลง คงกล่ำกลืน
ล้มทั้งยืน ถ้าค่าด้อย น้อยกว่าโจร
แค่อยากมี วิถีทาง อย่างคนอื่น
อยากร่มรื่น สมประสงค์ ดำรงหมาย
อยากจะ
773
0
0
หน้าส่วนตัว
