ไหมฟ้า
ฉันมาถามข่าวคราวเรื่องราวเพื่อน
ความรู้สึกในลึกเตือนเสมือนเสมอ
ลมหอบหนาวพราวพรากการจากเจอ
ฝันของฉันจึงละเมอจนเพ้อชิน
ถ้วยกาแฟทิ้งกลิ่นยังหอมกรุ่น
อวลความหลังยังละมุนให้คุ้นกลิ่น
ทางรอยเท้าจากจรสะท้อนได้ยิน
คล้ายฉันล่วงไปสู่ดินตามรอยทาง
กำแพงอากาศวาดคิดถึงซึ่งสูงส่ง
ฝากรู้สึกลึกบรรจงลงที่ว่าง
โปรยละอองท้องทิวทัศน์ด้วยจัดวาง
วอนสายลมหนาวจางจางพรูพร่างไป
ตะวันฉายแสงแรงกล้าท้าทุกทิศ
ลมยังพัดไหวชีวิตทางทิศใหม่
ฝนยังล้างทางเท้าเราเข้าใจ
ร้อนยังแผ่หลอมละลายความมืดมน
ระหว่างฟากฝั่งเราอยู่ก็รู้ฟาก
ระหว่างทางที่เราจากแม้นมากล้น
ยังมีรอยรู้สึกจารึกปน
เร้าดวงใจแต่ละคนถึงหนทาง
785
3
0
หน้าส่วนตัว
