นรศิริ
ธรรมดาของโลกมีโศกสุข
ธรรมดาทนทุกข์ต้องหมองไหม้
ก็คงไม่ธรรมดาหากไร้ใจ
และทนได้ฉันใดหากไร้เธอ
เธอเป็นเพื่อนเหมือนเป็นทั้งพี่น้อง
คราฉันหมองเธอปลุกปลอบเสมอ
คราฉันรั้นเธอรั้งทุกทีเจอ
ฉันพลั้งเผลอเธอเพื่อนแท้เอย
เคยร่วมเรียนร่วมสอนทุกตอนที่
เพื่อนแสนดีเกินคำพร่ำเฉลย
เธอดูแลคราป่วยไข้ไม่ละเลย
เธอไม่เคยเมินเฉยหรือบึ้งตึง
มาบัดนี้เธอไปไกลสุดกู่
โปรดรับรู้เพื่อนคนนี้เฝ้าคิดถึง
ภาพความหลังฝังใจให้คะนึง
ยังซาบซึ้งความดีที่มีมา
ส่งอุทิศส่วนกุศลผลบุญให้
ขอดวงใจไร้ทุกข์สุขเถิดหนา
อย่าได้หวนห่วงหลังฝังอุรา
ด้วยทุกคนเกิดมาจะต้องตาย
ปล.ออกจากห้องพระมาเจอภาพถ่ายร่วมกับเพื่อนรักที่ต