ดวงใจข้า เจ้าจักไปสู่แห่งหนใด ไยเจ้ามิเอ่ยวาจา ดวงใจข้า ไยเจ้าฉีกกระชากปีกของข้า อย่างกระเหี้ยนกระหือรือ ฤาเจ้ากลัวสิ่งใด ดวงใจข้าหากเพียง เจ้าจักฟัง เจ้าจักรู้ เจ้าจักสัมผัสยิน ว่าตัวข้านั้นมิต้องการสิ่งใด ด้วยปีกของข้า มีอยู่ เป็นอยู่ เพื่อปกป้องเจ้า เพื่อคุ้มครองเจ้า เพื่อปลอบโยนเจ้า ดวงใจข้า ณ บัดนี้ ด้วยปีกนี้ ได้ถูกตราตรึงไว้แล้วในภูมินรก ข้ามิอาจกางมัน เพื่อปกป้อง คุ้มครอง แลปลอบโยนเจ้า ดวงใจข้า จงบินไปเถิด สู่สูงสุดแห่งฝันเจ้า จงอย่าเหลียวมอง จงอย่าเพรียกหา จงอย่าได้ยินคำพร่ำรำพัน แม้เพียงเสี้ยวหนึ่งที่เจ้าจักสัมผัสถึง โอ้...สวรรค์ ได้โปรดนำทางข้าสู่ท่าน ได้โปรดนำทางข้าผ่านพ้น จากนรกภูมิอันมืดมิด เจ็บปวด อ้างว้าง ได้โปรดรักษาปีกคู่นี้ เพื่อข้าจักใช้มัน ปกป้อง คุ้มครอง ปลอบโยน ดวงใจของข้าดวงนั้น ......ตราบกัลปาวสาน
อลัญชา 16 มี.ค. 2550 12:21 น. - ID 99872 
1112
1
0
16 มีนาคม 2550 12:47 น. - comment id 671722
ชอบจัง...ขอเก็บก่อนนะ
16 มีนาคม 2550 14:02 น. - comment id 671749
สงสัยว่าเราจะได้แฟนคลับมาแล้วนะเนี่ย.....ขอบคุณค่ะ จาก อลัญชา
16 มีนาคม 2550 20:01 น. - comment id 671808
ดวงจินต์แห่งจินตวาที ดวงจินต์แห่งมโนวาที ดวงจินต์แห่งกิริยวาที ดวงจินต์แห่งวาทวาที ดวงจินต์แห่งยุรยาตรวาที ความรู้สึกนึกคิดอันเปี่ยมไปด้วยปัญญา กิริยาท่าทางอันเปี่ยมไปด้วยกาลเทศะ ถ้อยอักษราอันเปี่ยมไปด้วยศาสตร์แห่งรสกวี ด้วยบทความข้างต้นที่เรากล่าวนั้นเป็น การซร้องศาสตร์แห่งวรรณศิลป์ของอลัญชา เป็นบทกวีที่เปี่ยมไปด้วยคุณค่าจริงๆ
19 มีนาคม 2550 10:37 น. - comment id 672807
ข้ามิอาจเป็นดั่งเช่นกวีเอกดอกท่าน ข้ามิอาจรู้ในสิเหน่หาแห่งบทกวี ซึ่งรังสรรค์ผ่านมนุษย์เยี่ยงข้า ผู้ซึ่งต่ำต้อยกว่าผืนนภา บทกวีของข้านั้น เป็นเพียงเครื่องเตือนใจ ให้ระลึกถึงเพียงแค่กลิ่นวารวัน . . . แลท่าน.... ผู้ซึ่งสัมผัสได้ถึงอัตถรสนี้ ข้าจักขอให้กวีทุกบทของข้า แซ่สร้องขับขานคำขอบคุณ แด่กุหลาบน้ำตาที่ผลิดอกสะพรั่ง กลางทะเลกวี...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
