เพราะมีท้องฟ้า...นกจึงมีปีก ถ้าปราศจากท้องฟ้า...ปีกของนกคงไร้ซึ่งความหมาย ชีวิตของฉัน.......ต้องการทั้งปีกนกและท้องฟ้า ถึงแม้ว่าเราจะห่างไกลกันเพียงไหน ระหว่างหัวใจกับหัวใจ.....มีสายใยผู้พันระหว่างฉันกับเธอ สายใย......ที่ถักทอด้วยความเข้าใจ ซึ่งวันเวลามิอาจทำให้มันลบเลือนไปได้ เพราะความรัก...ไม่ใช่เหตุแห่งความปวดร้าว หากคือ...ความรู้สึกเป็นเจ้าข้าวเจ้าของนั่นต่าหาก ความรักของฉัน...จะเป็นดั่งต้นไม้ที่ฝังรากลึกอยู่ในดิน ที่จะแผ่กิ่งก้านสาขาขยายขึ้นไปในท้องฟ้า ซึ่ง ณ ที่นั้น ความรักมีอิสระเสรียิ่งกว่าอากาศ และกางปีกอันบอบบางของมัน.............โบยบิน
13 มีนาคม 2550 17:13 น. - comment id 670099
ซึ้งมาก-มาก จากนกปีกหักตัวหนึ่ง
13 มีนาคม 2550 17:15 น. - comment id 670100
อานุภาพของความรักนั้นยิ่งใหญ่มากค่ะ..
13 มีนาคม 2550 17:23 น. - comment id 670103
ครับอิสระภาพและเสรีเปรียบดั่งนกและท้องฟ้า เป็นสิ่งหนึ่งที่ผมปรารถนายิ่งนักเพียงแต่คำนึงเท่านั้น แก้วประเสริฐ.
13 มีนาคม 2550 17:39 น. - comment id 670107
ขอบคุณ....ว่าที่กวี...ที่ซึ้งกับกวีบทนี้
13 มีนาคม 2550 17:40 น. - comment id 670108
ขอบคุณกุหลาบขาวที่แวะมาทักทายค่ะ
13 มีนาคม 2550 17:40 น. - comment id 670109
สวัสดีค่ะ คุณแก้วประเสริฐ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
13 มีนาคม 2550 17:53 น. - comment id 670120
โชคดีที่เป็นแม่น้ำ ทั้งต้นไม้และนกก็ต้องการ ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้ ไม่ว่าเป็นอะไรก็จะอยู่เคียงกันตลอดไป
13 มีนาคม 2550 17:54 น. - comment id 670121
ขอบคุณค่ะ แม่น้ำสีทอง ที่จะอยู่เคียงข้างป่าและนกตลอดไป
13 มีนาคม 2550 18:57 น. - comment id 670193
13 มีนาคม 2550 19:58 น. - comment id 670219
เยี่ยมมากๆครับ ซึ้งจัง อยากจะเป็นกวี แต่ไม่มีสังกัด
13 มีนาคม 2550 20:01 น. - comment id 670220
ชื่นชมด้วยความจริงใจ ซึ้งนะคนดี ขอให้ผีคุ้มนะครับ
13 มีนาคม 2550 20:03 น. - comment id 670221
จะเป็นกำลังใจให้ เสมอนะครับ
13 มีนาคม 2550 21:29 น. - comment id 670267
เพราะมีท้องฟ้า...จึงมีนกกาอย่างนั้น เพราะมีภูผาสูงชัน...จึงต้องมีขีดขั้นเสมอ เพราะมีของคู่กันเหมือนกัน...เหมือนฉันและเธอ จึงได้พบเจอ...รักเสมอ...ในโลกนี้ แวะมาทักทายค่ะ
14 มีนาคม 2550 17:06 น. - comment id 670664
ขอบคุณค่ะ เปเป้ซัง คุณแอ้ม....แวะมาบ่อยมาก น่ารักจริงๆ และผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณค่ะ