ค่ำคืนอันอ่อนล้า

ฝนสีน้ำเงิน

.....ค่ำคืนของฉัน...ผ่านมาถึงชั่วขณะแห่งความเศร้า
ดวงตาของฉันก็หน่ายเหนื่อย
     อา....หัวใจอันอ่อนล้าของฉัน ทุกข์ระทมเกินกว่าจะพบกับรุ่งอรุณที่เปี่ยมท้นด้วยความสุขได้
     เมฆหมอกเอย......ขอได้คลุมม่านฟ้าปกปิดแสงแห่งตะวันเหล่านั้นลงเสียเถิด
เพื่อทิ้งฉันไว้กับแสงสีและชีวิตที่โลดแล่นเหล่านี้
     ความมืดอันบอบบาง ... ขอได้เผยเสื้อคลุมของท่าน ห่มร่างฉันเอาไว้ด้วยเถิด
ห่มคลุมฉันเอาไว้จากความปวดร้าวเพียงชั่วขณะ....
.....จากโลกที่แสนจะโหดร้ายนี้				
comments powered by Disqus
  • White roses

    9 มีนาคม 2550 17:18 น. - comment id 668175

    ให้ความมืดห่มคลุมชั่วขณะพอนะคะ..และจากนั้น
    แสงแห่งตะวันจะมาเยือนค่ะ..36.gif
    
    เป็นกำลังใจให้ค่ะ..11.gif
  • เพียงแพรว

    9 มีนาคม 2550 17:37 น. - comment id 668196

    หอบเอากำลังใจมาให้ค่ะ แถมผ้าห่มด้วย
    เพือ่ที่ว่าในค่ำคืนที่อ่อนล้าคุณจะได้ไม่หนาว
    
    36.gif36.gif36.gif
  • อลัญชา

    20 มีนาคม 2550 15:36 น. - comment id 673655

    น้อยนักที่จะได้พบพานกับผู้มีอัตถรสกวีเช่นเดียวกัน.......ซาบซึ้งค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน