ลบระทมในแววตา..ฟ้าเปิดทาง...!

พุด

หลับตานิ่งทิ้งทุกข์สรรพสิ่งไว้ภายนอก
โลกหลอนหลอกเรรวนมายาฝัน
กับกาลเวลาเคยซาบซึ้งตรึงผูกพัน
ทั้งคำมั่นคำลวงบ่วงดวงใจ
นั่นทะเลรอรับวิบากรัก
คลื่นจงพัดพายุฝันอันหวั่นไหว
ข้ามมหานทีสีทันดรอันกว้างไกล
รู้ทำใจรู้ทันเท่าหนาวพันธนาภักดิ์
ปลดปล่อยจิตให้วางกระจ่างแจ้ง
ให้สายธรรมแสงทองส่องประจักษ์
รักคือทุกข์ทุกข์คือรักนะที่รัก
กล้าหาญหักตัดเสน่หาอย่าตรอมตรม
แหงนมองฟ้าสิคนดีมีวันใส
เสมือนใจดวงงามผ่านขื่นขม
รอวันพบฟ้าสีทองหวังชื่นชม
ลบระทมในแววตา..ฟ้าเปิดทาง...พรหมเปิดทาง..!


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song293.html
หนี้รัก 
หากจะรักแล้ว รักใคร ก็จง รักเถิด
ความรักบรรเจิด พริ้งเพริด หนักหนา
ชีวิตคนเรา นั้นสั้น เหลือคณา
อย่า รอ ช้า ปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป
หากมีหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด
ดอกเบี้ยที่เกิด คือพลังรัก พิไล
รักเธอเสมอ รักเธอ จากดวงใจ
ยอดพิศมัย หลอมอยู่ใน กาย เธอ
หากวันใด ที่แสงทองของ ชีวิตผ่าน
โลกตระการ จะมืดครึ้ม หมองเหม่อ
วาระนั้น จะได้อดีตไฟรักปรนเปรอ
หล่อเลี้ยง บำเรอ ต่อชีวิตให้ชื่น บาน
หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด
หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน
รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน
สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ
หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้เป็นหนี้รักเถิด
หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน
รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน
สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ... 
 


เส้นทาง..แห่งชีวิต..! ....ทวารวดี 


ทุกสิ่งในโลก...มนุษย์อยากเรียนรู้
เพื่อ..
เสพสุข หนีทุกข์ เป็นเช่นนี้อยู่ร่ำไป...
แต่....
สุขหรือทุกข์นี้..อยู่ที่ใจ
เพราะ..
ผู้รับสุขและทุกข์ ที่แท้แล้ว..คือใจที่มีกิเลส หาใช่ตัวเราไม่
อยากมีสุขมากกว่าทุกข์ จะทำเช่นไร
พึงทำบุญมากๆกว่าทำบาป
และ..
ถ้าจะมีสุขอย่างเดียว ต้องทำเช่นไร
พึงทำแต่บุญไม่ทำบาป
ถ้าเสพสุขนานๆแล้วจะเป็นเช่นไร
ก็จะเริ่มทุกข์จากน้อยไปหามาก
เพราะ...
ต้องการเสพสุขที่ละเอียดมากขึ้นๆ
นั่นคือ...
การสั่งสมกิเลส เช่นนั้น
สักวันหนึ่งก็จะเริ่มก่อกรรมทำบาป 
เพราะ...
เสพสุขมากเกินไป 
ขว้างวิบากไปรอไว้ในอนาคต 
รอวันชดใช้ เช่นเดิม เหมือนเดิม ซ้ำๆซากๆ
เป็นมายาวนาน นานแสนนาน
พึงละการก่อกรรม
ยามเสวยกรรม ก็รู้ทุกข์ จักพบธรรม
ยามเสวยสุข จงมีสติรู้อยู่ว่า ไม่เที่ยง 
มีได้ก็หมดได้.....
พึงอ่อนน้อมถ่อมตน สั่งสมบุญต่อไปอย่าได้ขาด
จน...ละกิเลสได้เบาบาง
ต่อไปนี้ทุกข์ก็ไม่เที่ยง สุขก็ไม่เที่ยง 
ไม่ใช่เรา เป็นเพียงกิเลสเกาะเกี่ยวพัวพัน 
พึงสลัดได้ ด้วยสติสัมปชัญญะ 
มีโพธิปักขิยธรรม ๓๘ ประการ 
เป็นเส้นทางปฎิบัติแห่งการหลุดพ้น
อธิษฐาน ข้ามภพชาติ เช่นนี้เรื่อยไป 
อาจบรรลุสัจจธรรม สู่นิพพานได้เป็นแน่แท้..
แล...
จักสงบสุขตราบชั่วนิรันดร์ ....!!!! 
 ..................................................


หยุดคิด เสียทีดีไหมเธอ 
ค่ำคืนนี้ จันทร์ครึ่งดวง ลอยเอียง เคียงคู่ฟ้า ยามราตรี 
แสงจันทรา นวลละออ ทอแสง ขับความมืดหม่น บนผืนฟ้า 
อากาศ....ร้อน...อบอ้าว ไร้ลมรำเพย 
แต่...ใจดวง..กลับสงบงาม นิ่งฉ่ำเย็น อย่างน่าแปลก 
จันทร์ครึ่งซีก กำลังสอนใจ ใครบ้างล่ะหนอ.....
ที่กำลังอยากแบ่งปันฝันฝากใจไปกับ 
มวลหมู่ดาราบนฟ้ากว้าง......... 


จันทร์ครึ่งซีก รอวัน....บานเต็มดวง......
เหมือนทุกดวงใจ รอบานเบิก ดังบัวในบึงกว้าง 
ที่รอบาน..หวานแย้ม...รับแสงอาทิตย์อุทัย 
และ ..
ดั่งใจเราที่รอแสงธรรม แสงทอง ส่องใจ 
ให้...
หยดน้ำค้างบนใบบัวและหยดน้ำตาในใจเรา 
มลายหายไปกับแสงอรุณรุ่ง...เพื่อชีวิตนี้ 
ที่มิมีวันมอดสิ้นหวัง 
ขอ..
แค่เพียงเติมต่อ คิดดี ทำดี มีรัก ใช่ไหมเล่าเธอ....... 


จันทร์กระจ่างฟ้า กระจ่างใจ สว่างไสว 
เปรียบดังยามใจเราเป็นสุข 
ยามเราทุกข์ ดังจันทร์แรม 
รักก็แรมร้างลา พาใจให้มืดหมองหม่น..... 
ธรรมชาติของจันทรา และดารางาม 
หมุนเวียนเปลี่ยนผัน กำลังสอนใจเรา 
ให้ยอมรับความจริงแท้ แน่นอน....นะดวงใจ 


ดวง....หยิบหนังสือ บนหัวนอน เพื่อนคู่ยากหลากหลายเล่ม
ก้าวรักในรอยจำ..A  WALK TO REMEMBER
หอมกลิ่นภูเขา..ของสร้อยแก้ว คำมาลา
ไร้พรมแดน...ของลาวคำหอม
และ..
โลกสีน้ำเงิน ของอัศศิริ มาประโลมใจ
ไปกับคืนค่ำนี้ ที่จันทราท้าแสงนวล 
โลมไล้หมองหม่น บนฟากฟ้า..... 


แลลอดผ่านหน้าต่างบานกว้าง 
ผ่านใบจำปี กวัดไกว ไหวลม 
แสงทองอาบส่องยอดไม้มา 
เยือนแย้มยิ้มอยู่ ภายในใจ ดวงงามยามนี้ ให้ใสงาม ฉ่ำเย็น.... 
แสงจันทร์อาบกายให้แสนหวานละมุน 
และ.....
ดวงกำลังหยิบ หนังสือของ..หลวงพ่อเทียน... 
ที่ดังแสงเทียน แสงทอง ส่องสว่าง 
อาบเส้นทางใจ ให้แสนสงบงาม ไปตามกัน..... 
แสงจันทร์...แสงธรรม..แสงเทียน 
กำลังหลอมละลายให้ดวงนอนหลับฝันดี ในราตรีนี้ 
ที่เราทุกคนมีสิทธิ์ เลือกอบร่ำ พร่ำบ่มใจ 
เพื่อเอิบงาม ได้เท่าเทียมกัน..... 


คิด.....ไปทำไมเล่า..
คนเรานั้นคิดอยู่เสมอ เหมือนดังกระแสน้ำ 
การหลงติดกับความคิด ก็เหมือนกับ 
การตักน้ำมาเก็บไว้ 
แต่...ถ้ามีสติรู้เท่าทันความคิดนั้นๆ 
ก็เหมือนน้ำไหลมา แล้วก็ผ่านไป... 
การหลงติดในความคิด ทำให้เกิดทุกข์......... 


หยุด... ให้เป็น..ทันที ที่คิด 
จับดวงจิตที่คิดเพ้อให้หยุด..ให้ทัน..ท่วงที 
มิมีสานต่อ ก่อตรมระทมทุกข์ 
โอ้ดวงใจ.....คนดี...
ไม่ว่ายามนี้ อยู่หนใด 
คิดดี คิดร้าย คิดหมาย คิดมั่น คิดฝัน คิดปอง คิดอยากลอง 
คิดอยากเล่น คิด......คิด....คิด....จะตาย จะเป็น ใครเล่ารู้.....
นอกจาก..
ใจเราดวงนี้ที่ทุกข์ทน...เกินทาน. 


ดวง....ขอวอน...ด้วยใจดวงนี้ 
ที่พลีให้ เพื่อนร่วมโลก ลดโศกเศร้า รานร้าวฤดี 
ด้วยค่ำคืนนี้ ที่แสนงาม 
ผ่าน..
จันทร์เสี้ยวดวงเศร้า 
ทุกคราครั้งที่นั่งมองนะคนดี ที่แสนรัก.......
..........................