..เมื่อมันคือ เงื่อนของเวลา ที่เราต่างไม่อาจหยุดหรือไขว่คว้าอะไร..เติม - เพิ่ม คงเป็นเหตุผลที่ดี..เหมาะที่จะตอบคำถามเดิม-เดิม ว่าจะเริ่มต้นหัวใจ -ได้ใหม่...เมื่อไร? . ..ไม่มีทางเลย..งั้นหรือ แค่อยากฝืนรั้ง -ดึงดื้อ..ไม่ได้ใช่ไหม เวลาหมด ..แต่ไม่หมดใจ แล้วสิ่งไหน..อะไร -จะสามารถทดแทน . ..ก็คงไม่มีอีกสินะ..สิ่งนั้นที่ว่า เวลาจะเข้าใจไหม..หัวใจฉันหวงแหน จริงอยู่ที่วันนึง.. อาจมีบางอย่างทดแทน แต่มันจะอีกกี่หมื่น-กี่แสนล้านวินาที...บอกฉันตรงนี้ -ได้ไหมเล่า . ..สรุปง่าย-ง่าย หัวใจอยากหยุดพัก คงต้องเว้นวรรค..ไว้ แค่ความว่างเปล่า ปิดสมุดบันทึกพร้อมกับตอนจบของเรื่องราว ความเป็นเรา..ที่ฉันไม่สามารถสานต่ออะไร..อีกเลย ************************************ .. ...จบง่ายดีนะครับ เวลา ..มันช่างซื่อสัตย์กับหน้าที่ ซะจริง ...ทั้งที่รู้ว่า อะไร ๆ ของความผูกพันยังสวยงามอยู่ เวลา..ก็ไม่เคยใจอ่อนเลย เหมือนกัน ... ....เฮ้อ ~__~
3 กุมภาพันธ์ 2545 17:09 น. - comment id 33629
เราเก็บสิ่งดี ๆ ไว้ในความทรงจำก็ได้นี่คะ.... เวลา มันก็เป็นแค่เงื่อนไขของชีวิต.. เท่านั้นเอง
3 กุมภาพันธ์ 2545 20:45 น. - comment id 33647
ต่อให้มีอีกกี่ร้อยคืนหมื่นวัน หากแม้ความผูกพันยังมีช่องว่าง ความรักก็คงไปได้แค่ครึ่งๆ กลางๆ และจะจบลงด้วยความเปล่าว่าง...อยู่ดี บางทีสิ่งต่างๆ ก็อาจไม่เป็นอย่างที่เราคิดเสมอไป หากเราจะต่อเวลาออกไปอีก สิ่งที่เราได้เจอ อาจไม่เหมือนที่หวังเอาไว้ก็ได้นะ
3 กุมภาพันธ์ 2545 22:56 น. - comment id 33652
เมื่อทุกสิ่งยังดำเนินไป พร้อมๆกับเวลาในหัวใจว่างเปล่าดวงนี้ ลองหันมองรอบๆกายดูดีดี อาจมีสักสิ่งที่ พอจะเติมความว่างที่มีในหัวใจ
4 กุมภาพันธ์ 2545 01:43 น. - comment id 33661
อื่มมมม.... ปิดบันทึก...
5 กุมภาพันธ์ 2545 09:27 น. - comment id 33828
เว้นวรรคได้ แต่อย่านานนักนะคะ.. เพราะบางที เรื่องราวดี ๆ อาจกำลังคอยคุณอยู่นะ เปนกำลังใจให้ค่ะ