อย่ามัวแต่ฝันนะจ๊ะ

หลับไป...
และฝันว่า...
อยู่บนฟากฟ้าแสนไกล... 
         มีเพื่อนเป็นดวงดาว
         ปุยเมฆขาวพราวฟ้าใส
         สายฝนเย็นฉ่ำใจ 
         คือสายใยความผูกพัน
      ...เมื่อฉันตื่นขึ้นมา
         และพบว่าเป็นเพียง "ฝัน"
         เสียดายอยู่เหมือนกัน
         ที่ความฝันพลันร้างรา
             ...แล้วก็ได้พบความจริง
                ทุกๆสิ่งที่พบมา
                ถึงแม้จะมากมีค่า
                แต่...ไม่ควรเสียเวลา
             ...ให้กับความฝันนานเกินไป...

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

DREAM...คนฝัน 24 ก.พ. 2550 12:35 น. - ID 99024

850

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/99024 ที่มา: ก็..จากที่เป็นคนช่างฝัน หรือบางคนอาจเรียกว่า คนเพ้อเจ้อ... , DREAM...คนฝัน

comments powered by Disqus

เพียงพลิ้ว

24 กุมภาพันธ์ 2550 13:03 น. - comment id 662200

ฝันแล้วก็ลงมือทำ คงได้พบฝันที่เป็นจริงค่ะ

44444

24 กุมภาพันธ์ 2550 15:56 น. - comment id 662256

หากที่กล่าว...ในความฝัน...เป็นความจริง
ใยไม่นิ่ง...รอความจริง...วิ่งเข้าหา
จะกล่าวเอา...ว่าความฝัน...ที่ฝันมา
ให้วิ่งหา...ตามความฝัน...ดังที่ใจ
แต่คิดไป...ใยฝันเรา...จึงได้เปียก
แล้วมาคิด...ว่าฝันเปียก...เยี่ยงไฉน
เริ่มแค่หา...ทิศทางลู่...ที่วิ่งไป
อยู่ที่ไหน...ใครเล่ารู้...ช่วยกล่าวที.....

+ comment แสดงความคิดเห็น