ตั้งแต่ครั้งโบราณกาลสมัย สิ่งสื่อสารแทนใจคือภาษา ปวงชนเผ่าทั่วไปในโลกา มีภาษาอำนวยช่วยสื่อความ ทั้งภาษาสัญลักษณ์สลักวาด คำประกาศวาจาพูดตอบถาม อธิบายเรื่องราวและนิยาม ให้ต้องตามประสงค์องค์สำคัญ ภาษานั้นสร้างสรรค์เพื่อส่งเสริม ความสัมพันธ์พูนเพิ่มสมานฉันท์ สื่อความนัยระหว่างใจกันและกัน เริ่มแรกนั้นภาษาพาสามัคคี ครั้นต่อมาภาษามากศัพท์แสง ตามนิสัยปรุงแปลงเพิ่มสันสี ภาษาผ่านปากคนดีไม่ดี ชอบและชังจึงมีที่ได้ยิน อันภาษาเป็นสิ่งไร้นิสัย และหาใช่อาวุธหรือก้อนหิน ทั้งมิใช่น้ำตาลที่หวานริน เป็นเพียงสาสน์ผ่านลิ้นเริ่มที่ใจ ภาษาเป็นเพียงสื่อใช้ส่งสาร แปรสัญญาณจากจิตคิดคำไข เพื่อมุ่งผลบางสิ่งจึงสื่อไป แต่บางครั้งผลไม่สมเจตนา ถ้อยภาษานำพาความสุขสันต์ หรือปัญหาร้อยพันเข้าโถมถา พูดเรื่องดีแต่ไม่ดีย้อนคืนมา พูดเพ้อเจ้อบางคราเรื่องบานปลาย ทำเช่นไรจึงจะไม่มีปัญหา ใช้ภาษาอย่างไรไม่เสียหาย ต้องรู้สิ่งควรพูดฟังสบาย มีประโยชน์มากมายในวจี และต้องรู้สิ่งใดไม่ควรกล่าว บางเรื่องราวไร้ประโยชน์และสุขศรี ทั้งผู้ฟังอาจก่อเรื่องต่อตี รู้เช่นนี้ไร้ปัญหาภาษาภัย
19 กุมภาพันธ์ 2550 21:51 น. - comment id 596201
อันวาจาเชือดเฉือนเสมือนเหน็บ ทำให้ผูกใจเจ็บเก็บเคียดแค้น ถ้าพูดดีเป็นศรีตัวทั่วดินแดน เสมือนแม้นภาษิตสะกิดใจ สำเนียงส่อภาษา กริยาส่อสกุล ไปได้แค่นี้เองค่ะพี่ดอกแก้ว แต่เฌอ ชอบพูดตรงอาจดูก้าวร้าวไม่น่ารัก แต่พยายามเท่าไรก็ได้แค่นี้เองค่ะ ขวานผ่าซากยังอาย อิอิ
19 กุมภาพันธ์ 2550 13:29 น. - comment id 659165
อักษรเขียนเพียรซื่อสื่อมากมาย เพื่อนมากมายตีนิยามมากความเห็น บ้างว่าดีตีความนิยามเป็น บ้างก็เน้นเช่นนี้ไม่ดีเลย สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว สำหรับตูน คำพูดบางคำก็เป็นประโยชน์สำหรับเราสำหรับคนหนึ่ง แต่ในขณะเดียวกัน คำพูดบางคำซึ่งอาจเป็นประโยคเดียวกันก็อาจจะเป็นโทษหากพูดกับอีกคนหนึ่ง เพราะผู้รับสารแต่ละคนมีความคิดเห็นแตกต่างกัน
19 กุมภาพันธ์ 2550 13:33 น. - comment id 659169
ภาษาเป็นสิ่งสำคัญ ทำให้ความเข้าใจกันได้เป็นอันหนึ่งอันเดียว หากผิดไปเพียงหนึ่งคำ ความหมายก็ผิดไปด้วยเหมือนกันเนาะ
19 กุมภาพันธ์ 2550 13:33 น. - comment id 659170
พยายามพูดดีไมตรีซ้อน ละมุนอ่อนส่งหวานผ่านน้ำเสียง มอบน้ำใจใสฉ่ำในสำเนียง เป่าโอม เพี้ยงยามท้อขอส่งใจ กานต์จะเป็นเด็กดีค่ะพี่ดอกแก้ว
19 กุมภาพันธ์ 2550 13:45 น. - comment id 659184
ภาษาไทยดิ้นได้ค่ะ..ถ้าผิดนิดเดียวความหมายจะเปลี่ยนค่ะ..
19 กุมภาพันธ์ 2550 13:57 น. - comment id 659191
อันวาจาเปรียบดั่งว่าดาบสองคม พูดดีดีก็ย่อมสมอารมณ์หวัง พูดไม่คิดสะกิดให้ทุกอย่างพัง ควรพินิจเป็นที่ตั้งก่อนพรั่งพรู
19 กุมภาพันธ์ 2550 15:29 น. - comment id 659276
ภาษาเป็นสื่อไป ฝากคำไปให้เขารู้ ความใดปิดบังอยู่ เจ้าโฉมตรู...จงรู้ใจ
19 กุมภาพันธ์ 2550 18:40 น. - comment id 659330
ภาษาเป็นสื่อใช้ นำสาร เกิดแต่เบื้องโบราณ สืบค้น เป็นสิ่งสืบชาติกาล ชาติปลูก สร้างเฮย ใช้ถูกดีมากล้น ผิดแล้ว ภัยกราย พี่'แก้วบอกกล่าวด้วย สมควร แล้วเอย ภาษาผิดเรื่องรวน เร่งร้าย แม้นถูกหลักกระบวน สารส่ง สมฮา ควรจักครวญใคร่คล้าย ก่อนสร้าง สารแสวง ภาษาบอกถูกผิด ชาติพันธุ์ บอกเช่นชาติชนฉันท์ ผู้ใช้ พูด ฟัง อ่าน เขียน ครัน ครวญใคร่ ก่อนเนอ ดีเลวออกบอกไซร้ หลังสิ้น ยินกระแส ธรรมเนียมไทยสืบค้น สื่อสาร ภาษามียาวนาน เก่าพร้อง ประดิษฐ์คิดคำขาน เขียนขีด เถิดหนอเหล่าพี่น้อง สืบไว้ ใช้สม ภาษาควรใช้ให้ถูกเวลา สถานที่ บุคคล จึงจะให้ผลถูกต้องตามประสงค์ ยินดีมากครับ ที่พี่แก้วมาเยี่ยมบ้านกลอน
19 กุมภาพันธ์ 2550 20:07 น. - comment id 659389
เรนคิดถึงนะคะ.... และเรนก็กราบขอโทษพี่ดอกแก้วด้วยนะคะ .... .. อาการชาที่มือหายยังคะ.. เรนเป็นห่วงด้วยดิคะ.. ..
19 กุมภาพันธ์ 2550 23:39 น. - comment id 659507
พยายามจะรักษาอักษรให้เป็นปกติครับ แต่ ยังตกภาษาเยอะเลย เขียนตก ๆ ผิดๆ บ้าง เหมือนเด็กอนุบาลเลย พี่ๆ ๆ ในบ้านกลอนทักบ่อย อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:09 น. - comment id 659697
@...น้องตูน ผู้หญิงไร้เงา... เขียนภาษาสร้างสรรค์บันเทิงจิต แต่โชคร้ายที่มิตรพลิกภาษา หาแง่มุมเลวร้ายในวาจา เกิดปัญหาตรงคนอ่านพาลเสียใจ สวัสดีค่ะน้องตูนคนงาม คงยากที่จะกำหนดว่าคำใดจะมีความเป็นสากลในความพอใจของผู้ฟังนะคะ เรื่องเดียวกันบางคนชอบบางคนไม่ชอบ ...ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับตะกอนกิเลสที่อยู่ในใจเขา จึงมีสไตล์ สเป็ค บรรทัดฐาน ที่ต่างกัน คำพูดที่เป็นประโยชน์นอกจากจะต้องไพเราะสุภาพประกอบไปด้วยสาระและเหตุผลแล้ว ยังต้องเหมาะแก่ผู้ฟังและกาลเทศะด้วยค่ะ มิฉะนั้นแล้วก็จะกลายเป็นสิ่งที่ไม่ชอบใจสำหรับบางคนไปได้ พระพุทธองค์ได้สอนเรื่องการพูดในเรื่องจริงและมีประโยชน์ไว้ในอภยราชกุมารสูตรว่า ... ...วาจาที่จริงที่แท้ มีประโยชน์ เป็นที่รักที่ชอบของคน ตถาคตรู้เวลาที่จะกล่าว วาจาที่จริงที่แท้ แต่ไม่มีประโยชน์ ไม่เป็นที่รักที่ชอบใจของคน ตถาคตไม่กล่าว วาจาที่จริงที่แท้ มีประโยชน์ แม้ไม่เป็นที่รักที่ชอบใจของคน ตถาคตรู้เวลาที่จะกล่าว.. พี่ดอกแก้วยกเรื่องในพระสูตรมาฝากด้วยความรักและปรารถนาดี ขอให้น้องตูนคนที่งามอยู่แล้วทั้งกาย วาจา และใจ ได้เป็นผู้ที่มีวาจาที่ไพเราะประทับใจคนฟังทั้งหลายยิ่งขึ้น ไร้อุปสรรคในการสื่อสาร ไม่ว่ากับผู้ใด ...ขอให้มีความสุขค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:10 น. - comment id 659698
@...ไรไก่... ภาษาบกพร่องต้องแก้ไข ครั้งแรกพูดไปอาจหักหาญ รู้ตัวแก้ไขไม่ร้าวราน คิดอ่านขอโทษอย่าโกรธกัน สวัสดีค่ะไรไก่.. การใช้ภาษาเป็นสิ่งที่สำคัญมากจริงๆ ได้ยินอยู่บ่อยๆ ว่าคนนั้นคนนี้โกรธกันก็เพราะเรื่องคำพูดจานี่แหละ บางทีไม่รู้จักกันเลย แต่พอได้ฟังคำพูดเท่านั้นก็พาลเกลียดไปเลยก็มี บางคำที่พูดไปด้วยความโกรธนั้น มีอานุภาพทำลายความรักความสามัคคีลงในพริบตา และยากจะกอบกู้ให้คืนกลับมาได้สภาพดีดังเดิมได้ ถ้าเรารอบคอบในการใช้ภาษาเสียตั้งแต่แรก ปัญหายุ่งๆ ก็คงจะน้อยลงนะคะ ขอให้มีความสุขกับการอ่านการเขียนภาษาสาวยๆ นะคะไรไก่
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:11 น. - comment id 659700
@...น้องกานต์หมูน้อย... ใครก็ชอบฟังเสียงสำเนียงหวาน ไม่ชอบคำระรานด้วยโทสา ใครก็ชอบคำพูดที่เมตตา ไม่ชอบฟังวาจาสร้างทุกข์ใจ ใครก็ชอบฟังเรื่องเสริมความหวัง ไม่ชอบเรื่องทอนพลังให้รั่วไหล ใครก็ชอบคำพูดมีเยื่อใย ไม่ชอบคำผลักไสหรือกีดกัน ใครก็ชอบความจริงใจในภาษา ไม่ชอบถ้อยวาจาลวงเสกสรรค์ ใครก็ชอบคำปลอบโยนคลายดึงดัน ไม่ชอบคำฟาดฟันสิ้นไมตรี สวัสดีค่ะน้องกานต์คนเก่ง หลายสิ่งหลายอย่างที่น้องกานต์พูดและทำบ่งบอกว่าน้องกานต์เป็นคนดีอยู่แล้วค่ะ และพี่ดอกแก้วจะเป็นกำลังใจให้น้องกานต์ได้ทำความดีที่ยิ่งๆ ขึ้นไปตามคำสอนของพระพุทธองค์นะคะ ขอให้มีความสุขกับชีวิตที่ดีและเป้าหมายที่ดีของชีวิตค่ะน้องหมูน้อย
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:11 น. - comment id 659701
@...White roses... ภาษาไทยไพเราะเสนาะโสต มีดนตรีหลายโน๊ตในภาษา มีคำโดดเดี่ยวคล้องจองกันมา หนึ่งวาจามีความหมายได้หลายนัย สวัสดีค่ะ White roses... ภาษาไทยถ้าใช้ไม่ระวังก็มากปัญหานะคะ พิมพ์ผิดตกหล่นไปบางตัว ความหมายเปลี่ยนไปมากมาย ใช้ศัพท์แสงผิดไปนิดหน่อยก็กลายเป็นเรื่องขึ้นมาได้ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมา ขอให้มีความสุขกับภาษาค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:12 น. - comment id 659702
@...ศรรกรา... อันวาจานำมาทั้งสุขทุกข์ ช่วยปลอบปลุกทำลายในความหวัง ให้ประโยชน์ให้โทษแก่ผู้ฟัง ให้รักชังแก่คนกล่าวทุกคราวไป สวัสดีค่ะน้องศรรกรา พี่ดอกแก้วเห็นว่า ..การสื่อสารระหว่างกันมักเกิดความผิดพลาดได้หากไม่ระวัง ผู้ที่ค้นคิดภาษาและผู้ที่ใช้สืบต่อมาจึงพยายามใช้ภาษาให้เกิดประโยชน์ยิ่งขึ้น เมื่อผลิตคำพูดที่เป็นโทษ หรือทำให้เกิดความรู้สึกไม่ไดี ก็มีกระบวนการผลิดคำพูดที่ดีเพราะสมานน้ำใจด้วยคำขอโทษ คำขออภัย คำที่แสดงความเสียใจ คำที่แสดงความรับผิดชอบในสิ่งที่ผิดพลาด... เรื่องเหล่านี้พี่ดอกแก้วคิดว่า ขึ้นอยู่กับคุณธรรมของผู้ใช้ภาษา แต่ถ้าหากมีความรอบคอบเสียก่อนที่จะพูดจะเขียน กระบวนการแก้ไขก็คงไม่ต้องใช้กันให้เหนื่อยเลยค่ะ ขอให้มีความสุขและความสบายใจกับการใช้ภาษานะคะ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมา
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:13 น. - comment id 659704
@...น้องริน... ภาษาคือสื่อใจ หมายมุ่งไว้ผูกสัมพันธ์ ถ้อยความที่จำนรรจ์ บอกเป้าหมายของใจตน ภาษาพาสดใส เพราะพูดไปไม่สับสน ที่เป็นเรื่องร้อนรน เพราะไร้ชอบประกอบปัญญ์ สวัสดีค่ะน้องริน เรื่องของคำพูด..คงยากที่จะให้ใครเข้าใจได้ตรงจุดหมายเท่าตัวเรา แต่ถ้าเรามีความบริสุทธิ์ใจใส่ความดีมีน้ำใจเข้าไปในถ้อยภาษานั้น แม้นคนฟังจะผิดความผิดๆ หรือคิดโยกโย้ นั่นก็เป็นเรื่องของเขา เพราะเราเองมีหน้าที่สำคัญคือ ดูแลความประพฤติความรู้สึกนึกคิดของตนเองให้อยู่ในกรอบของความดีเป็นหลัก ส่วนการที่จะไปควบคุมหรือคาดหวังความรู้สึกนึกคิดของคนอื่นนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำเลย เพราะเป็นเรื่องนอกเหนือความรับผิดชอบ อย่างพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า...ที่พระองค์ตรัสไว้เมื่อหลายพันปีก่อนก็ยังคงเป็นประโยคเดิม แต่ผู้อ่านผู้ศึกษาไม่มีความเข้าใจและไม่สามารถปฏิบัติให้บรรลุได้ตามที่ท่านบอกไว้นั้นไม่ใช่ความบกพร่องของภาษาแต่ความเป็นความบกพร่องของสติปัญญาของแต่ละผู้คนต่างหาก ฉะนั้น ถ้าเราพูดดีๆ เขียนสิ่งดีๆ แต่ใครจะตีความให้ต่ำทราม นั่นก็เพราะพื้นฐานความรู้สึกนึกคิดหรือจิตใจของเขาเป็นเช่นนั้นเอง ขอให้ภูมิใจในสิ่งที่ดีที่เราทำด้วยความรอบคอบ ทำด้วยความไม่ประสงค์ร้าย ในภาษาที่ไร้พิษภัย ขอบคุณคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายพี่ดอกแก้ว ขอให้มีความสุข ความสบายใจ และความปลอดภัยในการใช้ภาษานะคะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:13 น. - comment id 659705
@...อรุณสุข... ภาษาเป็นสื่อให้ รู้เห็น ราวเรื่องเบื้องประเด็น ก่อนหน้า เล่าถึงสุขทุกข์เข็ญ ตัวอย่าง สร้างเรื่องหลอกทั่วหล้า เล่ห์ร้ายให้ตรอง ภาษาพาเร่าร้อน หมองใจ พูดผิดกลายเป็นภัย เรื่องเศร้า ภาษาส่งฤทัย รับสุข พูดถูกจริตเคล้า กอปรด้วยประโยชน์ความ ภาษาโคลงสวยแท้ งดงาม อรุณสุขนำถ้อยความ สื่อสร้าง มรดกไทยถูกตาม กาลเทศะ ครวญใคร่ก่อนกล่าวอ้าง จักร้างพิษภัย สวัสดีค่ะอรุณสุข เรื่องราวของภาษา คำพูด เป็นเรื่องสำคัญไม่น้อยเลยนะคะในการดำเนินชีวิต แต่ละวันเราต่างก็ต้องพูดด้วยความจำเป็นและไม่จำเป็น ถ้าหากเราได้คิดกันวันละนิดละหน่อยถึงความเหมาะสมถึงผลที่จะตามมาก่อนพูด อย่างที่ปรากฏในบทโคลงของอรุณสุข สังคมก็คงจะสงบร่มเย็นไม่น้อย และใจเราก็จะสบายขึ้นมากเลยนะคะ ขอบคุณมากนะคะที่มาทักทายพี่ดอกแก้วพร้อมโคลงงามๆ อีกแล้ว ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:14 น. - comment id 659706
@...เรนน้อย กาละแมกวน... เนิ่นนานไม่พานพบ คิดว่าเรียนจบไปแล้วหนอ และแล้วที่หน้าจอ ทำให้พี่นี้ดีใจ เรนน้อยแวะมาหา พร้อมภาษาสื่อนิสัย เด็กดีมีน้ำใจ มาเขียนไว้เยี่ยมเยียนกัน สวัสดีจ้ะน้องเรน สบายดีหรือเปล่าเด็กดีของพี่ เรื่องมาเยี่ยนเยียนกันนั้น ..สบายใจได้เลย พี่ดอกแก้วไม่กังวลอะไร ว่างเมื่อไหร่ก็แวะมา ไม่ว่างก็ไม่ใช่ปัญหาหรอกนะจ๊ะ ขอให้น้องเรนมีกำลังใจและมีเวลาที่จะทำในสิ่งดีๆ ทำในสิ่งที่ตนเองชอบ มีเวลาดูแลตนเองให้มีความสุขมากๆ แก้ไขสิ่งที่ไม่ค่อยดีให้ออกไปได้เยอะๆ ก็แล้วกัน จะได้เป็นน้องน้อยที่สมบูรณ์แบบของทุกคนและของใจตนเอง ขอบคุณในความห่วงใย ..อาการชายังมีทั้งที่มือและขา แต่ว่าไม่เป็นไรหรอกจ้ะ มีทั้งหมอและยาจึงยังขยับแขนขาได้คล่องแคล่วอยู่ แต่ถ้าเมื่อไหร่ไม่ไหวแล้ว พี่ดอกแก้วจะส่งข่าวให้ทราบนะจ๊ะน้องน้อยของพี่ ขอให้มีความสุข มีความสบายใจ และมีกำลังใจในทุกสถานการณ์จ้ะน้องเรน
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:15 น. - comment id 659708
@...น้องเฌอมาลย์... ขวานผ่าซากมากไปให้คมบิ่น ถึงอาจสิ้นคมขวานพาลทื่อหนอ หากเจอซากเหล็กไหลซ่อนในตอ ถึงคราวขวานระย่อได้ท้อใจ ซากที่ขวานรานผ่าพากบฎ คมขวานหมดซากยังเหลือผ่าไม่ไหว เราผ่าเขา เขาทำเราสิ้นแรงไป ยิ่งผ่ามากเท่าไรยิ่งสิ้นคม สวัสดีค่ะน้องเฌอ.. ขวานผ่าซากนี่ต้องใช้ทั้งแรงทั้งคมเลยนะคะ ขึ้นแรงน้อยและคมทื่อ ก็คงได้สะเทือนมือสะเทือนข้อ ไม่ประสบในการผ่า คำพูดที่ตรงไปตรงมาก็ฆ่าคนพูดได้เหมือนกัน แต่ถ้ายังชอบเป็นขวานอยู่ ก็ต้องดูซากที่จะผ่าด้วยนะคะ ว่าจะสำเร็จไหม บางซากอาจไม่ต้องผ่า ก็ส่งเข้าเตาไฟได้เลยก็มี อย่างไรก็ถนอมแรงไว้บ้างนะคะ จะได้ไม่ต้องปวดเมื่อยในภายหลัง... ขอให้มีความสุขกับชีวิต และสิ่งที่อยู่รอบๆตัวค่ะน้องเฌอ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเขียนสิ่งดีๆ ไว้
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:15 น. - comment id 659709
@...อัสสุ... ภาษาไทยมากในความไพเราะ และมีศัทพ์จำเพาะมากนักหนา การสะกดการเขียนอักษรา มีกฎมากำหนดไว้ให้เขียนกัน สวัสดีค่ะอัสสุ ภาษาไทยที่คนไทยสมัยนี้ใช้ มีความเปลี่ยนแปลงไปมาก มีคำใหม่ๆเกิดขึ้นเยอะ บางคำก็หายไปจากพจนานุกรม บางคำก็ยังไม่มีบรรจุไว้ และบางทีพี่ดอกแก้วก็พลาดพลั้งเขียนคำผิดที่ละเลยการตรวจตราไปบ้างก็มี แต่ก็พยายามจะใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องเข้าไว้ อัสสุมีพี่ๆ ในบ้านกลอนคอยเป็นหูเป็นตาช่วยพัฒนาการใช้ภาษานั้น พี่ดอกแก้วว่าเป็นคนที่โชคดีมากเลยค่ะ เพราะถ้าเขาไม่หวังดีกับเราแล้ว เขาก็คงไม่มาสนใจช่วยแก้ไขข้อบกพร่องที่เรามีอย่างนี้ และก็น่าชื่นชมพี่ๆน้องๆ เหล่านั้นด้วยค่ะ ที่กล้ามอบสิ่งดีๆ ให้กับบอัสสุ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ ขอให้มีความสุข ความอบอุ่นกับการอ่านและการเขียนในบ้านกลอนหลังนี้นะคะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 12:36 น. - comment id 659743
ภาษาสื่อสารให้ความรู้สึกมากมายในความคิด ของรีนะค่ะ การพูดก่อนคิดเป็นสิ่งที่ดีเสมอค่ะ ไม่ชอบทำร้ายใครด้วยคำพูดค่ะ คิดถึงความรู้สึก ของคนฟังเสมอ..... ส่วนภาษาเขียนก็ทำให้ รีได้พบกับเพื่อนที่บ้านกลอนแห่งนี้ค่ะ..... เพิ่มสีสัน และให้ความรู้สึกที่ดี ๆ เสมอเลยค่ะ พี่ดอกแก้ว.......
20 กุมภาพันธ์ 2550 16:14 น. - comment id 659960
@...น้องรี whitelily ... ความเมตตาพารักสมัครสมาน ไม่ระรานปวงใครด้วยภาษา ผู้ฉลาดมากด้วยสติปัญญา จะรู้ใช้ภาษาได้เหมาะควร สวัสดีค่ะน้องรี การใช้ภาษาเป็นศิลปะอย่างหนึ่งในการผูกไมตรี แม้ไม่เคยเห็นหน้า แต่ก็นำพาความรักให้เกิดขึ้นได้ คนที่มากด้วยไมตรีและมีเมตตา มักใช้ภาษาเพื่อจรรโลงใจ ไม่ทำร้ายใจใครง่ายๆ ขอให้น้องรีมีความสุขในบ้านหลังนี้ ขอให้มีมิตรรักรายล้อมอยู่ตลอดไปนะคะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 12:59 น. - comment id 660448
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว.. ภาษาดีหากเป็นผู้รู้จักใช้ สื่อด้วยใจงามงดที่สดใส สื่อด้วยภาษางามตามด้วยใจ ที่เราใช้ด้วยใจที่ดีงาม... ภาษา...กว้างเหมือนกันนะคะ ถ้าจะศึกษา แต่สำหรับมะกรูด เป็นเด็กกระโดกกระเดก ไม่ค่อยเรียบร้อย บางครั้งถ้อย(ข้อความ) ไม่ตรงก็ตัวเองก็มีนะค่ะ จึงทำให้ชอบอ่านงานพี่ดอกแก้ว... เพราะเหมือนคอยสอนให้มีจิตใจที่ดีงาม อยู่ในบทกลอนนั้น ๆ เสมอ... ขอบคุณ พี่ดอกแก้วนะคะ รักษาสุขภาพนะคะ พักผ่อนให้เยอะ ๆ นะคะ มีเวลา ก็ไปหาน้องดาเสมอค่ะ...
25 กุมภาพันธ์ 2550 23:02 น. - comment id 662567
@...น้องมะกรูด... ภาษาดีมีสองส่วนควรมองหา หนึ่งไพเราะวาจาเสนอสนอง สองประโยชน์เจือไว้ให้จับจอง สิ่งทั้งสองเป็นสมบัติภาษาดี ภาษาดีจึงเริ่มที่ดีในใจ เปล่งคำพูดออกไปสร้างสุขศรี คิดก่อนพูดก่อนเสียหายในไมตรี คิดให้ดีก่อนสร้างภัยให้แก่กัน สวัสดีค่ะน้องมะกรูด หลายวันมานี้พี่ดอกแก้วใช้เวลาทำกิจกรรมหลายอย่าง เพิ่งมีโอกาสเข้ามาตอบในวันนี้เองค่ะ เรื่องของการใช้ภาษาคงเป็นเรื่องที่เราต้องฝึกฝนกันอยู่เสมอ เพราะแต่ละวันทั้งเรา คนอื่น และสังคมล้วนมีความเปลี่ยนแปลงไป การปรับตัวก็จึงต้องมี ภาษาที่ใช้ก็เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย และก็ก่อเกิดภัยได้กว้างขวางกว่าเดิมด้วยอิทธิพลของการสื่อสารด้วยเครื่องมือที่ทันสมัย ขอให้มีความสุขใจกับการใช้ภาษาเพื่อส่งเสริมความรู้ตลอดจนคุณงามความดีทั้งหลายให้เกิดในผู้อื่นได้อย่างมีความมั่นใจนะคะน้องมะกรูด ขอบคุณในความห่วงใยค่ะ และฝากความคิดถึงไปยังน้องดาด้วยนะคะ