กวีกระวาดว่าย กานท์กลอน กระจ่างใสอัมพร ดั่งแก้ว กมลย่อมถึงบทตอน ร่ายเอ่ย รำพัน กระเดื่องเลิศยิ่งแล้ว ร่ายเหล้า ร่ำกวี ฯ เสน่ห์น้ำจัณฑ์ใต้ แสงเดือน ยากยิ่งในลืมเลือน หลีกลี้ ยังคงมั่นใจเตือน จารจด ในคำ ตามแต่ใจยื่นชี้ ชื่นช้ำ คำใจ ฯ ลานเทวาสรรค์สร้าง ทางกลอน จารบ่งในบทตอน แจ้งไว้ วิถีแห่งคนจร จารจด ใจจำ แลบ่หาญอวดใช้ เล่ห์สร้าง ในลวง ฯ มิควรคู่ นวลน้อง ผู้ผ่องพักตร์ มิอาจรัก มิ่งมิตร พิศมัย ด้วยไม่เหมาะ เพราะต่าง จนห่างไกล หักห้ามใจ ลืมลา ด้วยยาดอง กินเพื่อลืม ดื่มเพื่อรัก หักห้ามจิต ให้เลิกคิด เลิกหวัง รั้งใจหมอง เพราะหัวใจ อาภัพ อับคู่ครอง ใครจะปอง หมายแล แค่คนจร รินสุรา ร่ายร่ำ ลำนำโศก สายลมโบก หัวใจ ไหวเอนอ่อน โอ้ยามนี้ มีแต่พร่ำ ร่ำบทกลอน พอถ่ายถอน ความช้ำ ที่ย้ำตรม เมาเอ๋ยเมา เมาใจ ไร้คู่ชิด เมาชีวิต ไร้ชื่น พาลขื่นขม เมาสุรา พาคึกครื้น รื่นอารมณ์ เมารักจม ใจเหงา เฝ้ารำพัน -----------ลานเทวา------------
17 กุมภาพันธ์ 2550 17:25 น. - comment id 658515
..... อย่าเมามากนะคะพี่ลานเทวา เดี๋ยวทะเลไร้คลื่นจะแบกกลับบ้านไม่ไหว อิอิ
17 กุมภาพันธ์ 2550 20:32 น. - comment id 658560
ข้าฯยกซดกระหน่ำเหล้าขาวเพียวๆ จุมพิตปากต่อปาก ปากขวดเหล้า ยื่นส่ง ร่ำสุราและยาดองมุมสลัวริมถนนตัดผ่านทุ่งนา ใบจากยาเส้น พันลำ ควันสีเทาฝุ้ง พระอภัยมณี หลายพระองค์ เป่าขลุ่ยลูกทุ่ง เขียนกวีบนฉลากขวดเหล้าขาว แม้ปัจจุบัน.....กระนั้น ข้ายังคงเมา.... ไม่รู้ว่าเมาอะไร ไม่เข้าใจ
17 กุมภาพันธ์ 2550 21:36 น. - comment id 658607
มาร่วม... ชมจันทร์ ร่ำสุรา แลกานท์กลอน ดื่มๆ แม้ไม่มีบรั่นดีสีทองแต่มีบรั่นดองก็ชุ่มใจ (ยืมพี่ไข่มาลีฮวนน่ามาประโยคสุดท้าย)
17 กุมภาพันธ์ 2550 22:45 น. - comment id 658628
เอาเลย เอา ไม่เมาไม่เลิกลา มารินๆๆๆๆ ยกๆๆๆๆๆๆ
17 กุมภาพันธ์ 2550 22:53 น. - comment id 658632
พิศมัย>>พิสมัย
18 กุมภาพันธ์ 2550 12:06 น. - comment id 658742
เมา แล้ว ห้ามขับรถนะคะ..
18 กุมภาพันธ์ 2550 12:16 น. - comment id 658745
ยกสุรามาซดอดไม่ไหว เพราะหัวใจให้ร่ำร้องฟ้องชิวหา เมาลืมทุกข์ลืมโศร้าเศร้าเหล้าสุรา อย่าต่อว่าถ้าวันนี้...ที่ผมมาวววววววววว
19 กุมภาพันธ์ 2550 09:51 น. - comment id 659017
แค่มึนๆ ยังไม่ถึงขั้นเมาค่ะ อิอิ