ดั่งสายรุ้งในดวงใจ..!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song774.html
บทเพลงสี่แผ่นดิน

พับกลีบบัวน้ำตาปริ่มอิ่มปิติ!
ร้อยมาลัยพุดซ้อนและกลอนรัก
แทนอ้อมตักอ้อมใจยามไกลแสน
ร้อยมาลัยห่วงหารัดร้อยแทน
อุ่นอ้อมแขนแทนอ้อมขวัญอันห่วงใย
พับกลีบบัวน้ำตาปริ่มอิ่มปิติ
ดอกมะลิลามะลิซ้อนงามอ่อนไหว
อธิษฐานกราบพระพุทธพร้อมพลีใจ
ยอดดวงใจพรากลาอีกคราแล้ว
จิตเกษมหอมห่มธรรมย้ำรอท่า
ทุกทิวาภาวนาใจใสดั่งแก้ว
น้ำค้างฝันจันทร์หวานทั่วถิ่นแนว
กระซิบแผ่วใครคนนี้พลีรักรอ..
มองดูจันทร์ฝันฝากใจนะยอดรัก
จันทร์ใจภักดิ์คงมั่นฝันเฝ้าพ้อ
จะเนิ่นนานสักปานไหนใจเฝ้ารอ
จะมิท้อดอกธรรมหวานบานในใจ
จะส่งจูบส่งใจไปคลายหนาว
ห่มร่างร้าวเหนื่อยนักพักหวั่นไหว
ให้เดือนดาวกระซิบพราวออดอ้อนใจ
ยังมีใครคนนี้ที่รักนัก...
ดอกพุดไพรฝากใจห่มหอมกว่าหอม
หวังจิตหลอมสัญญามั่นขวัญรวมภักดิ์
น้ำค้างพรมลมลูบไล้มาทายทัก
ดาราจักรหมุนวนรอคนดี..
น้ำค้างแก้วพราวใสจับใบไม้
น้ำตาพรายซึ้งเศร้าหนาวคืนนี้
นับวันรอยอดหฤทัยกี่ราตรี
ใจดวงดีกราบขอพรวอนสวดมนต์
ฝากท้องฟ้าโอบกอดแทนห่วงหา
ฝากดาราประจำเมืองทุกเวหน
ฝากคำมั่นสัญญากลางกมล
ฝากเทพดลบันดาลประทานพร
ฝากใบไม้ร่ายฟ้อนแทนคำหวาน
แทนร้าวรานรักรอขอออดอ้อน
ฝากหมอนน้อยคอยเคลียแก้มก่อนจะนอน
กระซิบอ้อนวอนว่านิทรารมย์..นะดวงใจ..
.....................


ค่ำคืนแสนสุขสงบเงียบ
จนแทบได้ยินเสียงเย็นเฉียบของน้ำค้างพรม
ลงบนกลางกลีบดวงดอกไม้ที่แย้มเผยอ..รอ
ดวง...เดินไปเด็ดดวงดอกลั่นทม
บนระเบียงบน 
ที่สลัดใบร่วงหล่นจนเหลือเพียงดวงดอกดก
มาเพียงไม่กี่ดอก
ให้หอมๆแค่ซาบซึ้งตรึงตราอารมณ์ดายเดียว


จุดเทียนทองบูชาพระพุทธ ธ..ผู้ทรงพระพิสุทธิคุณ
น้อมนมัสการถวายดวงดอกบัว
แล้ว..อธิษฐานจิต 
ให้เกิดทิพย์นิรมิตปาฏิหารย์
ได้ทรงบันดาลดลให้ดวงจิตผู้คน
ในแผ่นดินทองแผ่นดินไทยแผ่นดินธรรมนี้
ต่างมีความคิดดี พูดดี ทำดีรู้สมานฉันท์สามัคคีกัน
อย่าได้มีอันแบ่งแยกแตกเป็นหลายฝักหลายฝ่ายเลย


หัวใจดวงนวลนวล
ดวงนิดดวงน้อย ดวงนี้
ดวงที่มีเพียงรักแท้ล้วนๆ
หวังเพียงพึงปรารถนาดี
พลีให้แก่แผ่นดินนี้
ที่ได้ให้ชีวีเราเกิดมา
ได้มาพบพระผู้ผ่านฟ้า
มาโอบเอื้อแด่พสกนิกรทุกผู้นาม
อย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชัง 
หวังเพียงให้คนไทได้มีกินอิ่มท้อง
รู้เมตตาแบ่งปันรักกันฉันท์น้องพี่ 
ครองเพียงความดีความสงบ
พบร่มเย็นเป็นสุขไปทั่วหน้าทุกธุลีหล้าไทย 
ในแผ่นดินทองแห่งทุกผองเรานี้
ด้วยเทอญ...


พรุ่งนี้.....
เป็นวันสำคัญของคนที่เปรียบประดุจดั่ง
สายรุ้งในดวงใจ

ผู้ที่..
มีความหมายยิ่งใหญ่เสมอไปตราบชั่วนิจนิรันดร
ใจ..ดวง..จึงตั้งมั่นจะไปทำบุญ ฟังธรรม 
ใต้ร่มไม้ใบบังที่งามระยิบระยับ
ราวกับชีวีดวงได้ย้อนกลับไปในสมัยพุทธกาล
ยามที่พระพุทธองค์ได้ทรงแสดงธรรมเทศนา.

ดวง..น้อมศิระด้วยหยาดน้ำตาปิติเกษมซึมซึ้ง
ในทุกครา ที่ได้มีโอกาสกราบลงตรงแทบเท้าหลวงพ่อ
ผู้ก่อเกื้อกรุณา
ให้พุทธศาสนิกชนรู้ค่าคำว่า*กุศลธรรม*
อันล้ำเลอค่า มาอย่างยาวนานหลายทศวรรษ
จนนับถึงวันนี้ จะเป็นปีที่แปดสิบแล้ว...
หากทว่า..
หัวใจท่านที่แสนสว่างสุกใส
*ราวดวงแก้วมณีประกายพฤกษ์*
ก็ยัง..
มิเคยหยุดพ่ายเพียร..ให้...ความดี
พลีแด่ผู้ตกทุกข์ได้ยาก ลำบากทางใจ

ได้พบเส้นทางสายทองไสวสว่างกระจ่างสะอาดสงบ
เพื่อสยบโศก โลกมายา
ที่มากผู้คนพากันว่ายวนทุรนทุรายเร่าร้อน
ดั่งนอนนั่งในกิเลสเปลวเพลิงก็มิปาน
ท่านให้หยาดน้ำอมฤตธรรม..
ได้น้อมนำมาพร่างพรม
มาให้สะสมเสบียงบุญ แห่งความปิติเกษมเย็น
เป็นสุขแบบสัจจะแท้
 ใช่..เพียงแค่ เกิดมา แก่เจ็บตาย
เพียงหมายมาสะสมสุขกิเลส
สุขเวทนา หลงในป่าช้าสังสารวัฏฎ
อันคือป่ารกชัฎ..
จนบางคนยากจะหาทางออกพบเจอ


ใจดวง..นิ่ง นิ่ง แล นิ่ง
ด้วยรู้วางทุกข์สรรพสิ่งไว้ภายนอก
หลังเพียรกระซิบบอกดวงจิตให้รู้พัฒนา
ดวงชีวีชีวิตนี้ มาอย่างยาวนาน
มาตรแม้นจะพบราน พบโศก
พบวิปโยคสุดสะเทือนใจสักปานไหน
ใจดวงไสว รักเพียงบุญ
ก็ยังคงรู้ทนรู้ทัน รู้สร้างสรร
หวังเพียงให้หยาดน้ำใจ แด่ทุกใครทุกคนที่ชิดใกล้
ให้ ให้ ให้ ตราบจนกว่าตะวันลาแห่งดวงชีวาจะสิ้น
ให้ ให้ ให้
จนดวงใจแห่งเมตตากรุณาถวิลจำต้องพรากไกล
อย่างไม่มีวันหวนคืนกลับ...
ประดุจดั่ง...*สายน้ำรักนิรันดร์.*
ที่คงไม่มีวันไหลกลับหวนทวนย้อนคืน....
....................


แสงเทียนยังคงพร่างไสว
ชีวิตคือ..อะไรกันเล่า..
ดวง..เฝ้าค้นหาคำตอบมาอย่างยาวนาน
จน..
ใจดวงเยาว์ดวงใสต้องสังเวยพบรานโศก


และพบว่าโลกทั้งโลก ตรงหน้า 
สอนสัจจธรรมแด่..ใจดวงว่า..
ให้รู้ปล่อยรู้วาง..
ในเมื่อ...
แท้เที่ยงแล้วไซร้
ชีวิต..คือมายา
คือการได้เกิดมาชดใช้วิบากกรรม 


และ..
ได้น้อมนำลมหายใจแห่งชีวิต
มาพบกับพระพุทธรัตนา
มาพบกับคำว่าค่าแห่งคน
คือการรู้พัฒนาตน
ให้เหนือโลกย์พ้นพันธนาทั้งโศกสุข
ดั่งคำสอนแห่งองค์พระบรมศาสดา


พระ..ผู้กล้าประกาศอริยสัจจ
อันคือทางออกแห่งมวลมนุษยชาติ
ให้มี ศีล สมาธิ ปัญญา 
เพื่อพาให้พ้นทุกข์ พบสุขว่างสว่างสงบ
จบด้วยการไร้ยึดมั่นถือมั่น
ให้ดวงจิต พลันพบทางกระจ่าง
ประดุจแก้วใส ไสวชัชวาลย์โรจน์รุ่ง
พุ่งไปสู่แดนพระนิพพาน...


นาทีนี้..
ดวง..จึ่งปิติพลีอ้อมกอดให้*ยอดดวงหฤทัยแห่งดวง*
ที่ประดุจดั่ง...
ดวงดารารายนับพันนับหมื่นสกาวพราวพราย
ดั่งเพชรรุ้ง..เรืองรอง
อันคือทุ่งทิพย์รวงทองระย้าระยับ
อันคือแก้วแวววะวับพิสุทธิ์ใส
อันคือ..
ปวงดวงดอกไม้ไพรหวานหอมทั้งโลกหล้า

และ
ทุกสิ่งแห่งความดีทั่วทั้งฟ้าดิน
ที่ต่างพากันปลาบปลื้มมิรู้สิ้น
ต่างพร้อมพลีพากันเมตตาประทานพร
รับขวัญเจ้า....
แม่นวลอรชร...แม่ยอดเยาวมาลย์..


ให้...
คุ้มขวัญคุ้มใจ..

คุ้ม..กับการได้มีโอกาสยิ่งใหญ่แสนโชคดี
ได้เกิดมาบนผืนแผ่นดินไทยแผ่นดินธรรม 
แผ่นดินที่มีร่มฉัตรเพชรกางกั้น
ให้...
คุ้มค่าคน เหนือคน นะคนดี...ที่ดวงรักแสนรัก..!!!!
.................


ใต้ร่มไม้ใบระยิบระยับไหว
ฟังธรรมใจรับแดดทองส่องพรายพร่าง
ใจดวงทองรับยอดธรรมส่องนำทาง
ใสกระจ่างอัญมณีทิพย์นิรมิตใจ..
หลับตานิ่งทิ้งทุกสิ่งไว้ภายนอก
ตาในบอกเปิดจิตงามรับพร่างใส
ดอกบัวบุญแย้มคลี่บานกลางบึงใจ
ยอดพระรัตนตรัยดั่งน้ำค้างลงพร่างริน..
ในนิมิตเราเคียงกันลานดอกจิต
น้อมชีวิตกราบกรานถวายสิ้น
มีเพียงว่างวางทุกข์น้ำตาริน
หวังสุดสิ้นทุกข์ระทมเคยห่มใจ..
แกะเปลือกใจพบจิตใสอย่างช้าช้า
แก่นชีวาคือทำดีมิหวั่นไหว
รู้สละออกเพียรรู้ให้น้ำค้างใจ
หอมดวงใจใสเย็นพร่างสร้างรอยบุญ..
เสียงสวดก้องสะท้อนทาบอาบอุ่นนัก
ฝากใจภักดิ์สองดวงจิตอันหอมกรุ่น
ใบไม้ร่วงพรูพร่างกระจ่างใจรับอรุณ
ดอกพุดไพรใจละมุนรับวันพร..
แล้วดวงจิตกระจ่างก็พร่างวับ
งามธรรมจับนวลเนื้อจิตซึ้งคำสอน
สนิทแนบแอบแสนรักฟ้าอวยพร
ให้เราสองล่วงสู่ฝั่งฝันวันนิพพาน..!
...................

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song774.html
สี่แผ่นดิน 
คนมี ชีวิตและกายา
ถือ กำเนิดเกิดมา
เป็นหญิง หรือว่าเป็นชาย
ผู้มี พระคุณอันแสนยิ่งใหญ่
กว่า สิ่งใด ก็คือแผ่นดิน
เป็นแดน ที่ให้ชีวา
พึ่งพา อาศัยและอยู่กิน
คุณใด จะเปรียบแผ่นดิน
เอื้อชีวิน จากวันที่เกิด จนตาย
ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน
ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน
ความทุกข์เยือน เรือนกาย
หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้
สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา
ยามดี เราดีตาม
ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา
บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์
หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน
ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน
ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน
ความทุกข์เยือน เรือนกาย
หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้
สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา
ยามดี เราดีตาม
ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา
บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์
หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน
หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน...