**.. เช้าวันใหม่ แดดส่อง ช่องหน้าต่าง จิบรสชา เบาบาง อย่างอ่อนนุ่ม ทิ้งเรื่องงาน เก่าเก่า เคยเร้ารุม เลิกกลัดกลุ้ม ไขว่คว้า สักนาที.. **.. เห็นเรือเล็ก เรือใหญ่ กลางสายน้ำ เด็กว่ายผุด ว่ายดำ จ้ำรุดหนี ต้นมะพร้าว เริงระบำ ร่ำดนตรี หาดทรายสี ทองอร่าม งดงามตา.. **.. หมู่วิหค นกน้อย บินคล้อยคู่ คิดถึงผู้ ไกลเกิน เอื้อนเอ่ยว่า วันนี้ฉัน สบายดี พร้อมชีวา เธอนั่นหนา เป็นอย่างไร ไม่ทราบความ .. **.. เปิดบันทึก เรื่องราว เคยร่วมฝัน เธอกับฉัน เขียนย้ำ ตั้งคำถาม บนผืนดิน โลกหล้า ฟ้าสีคราม อะไรคือ นิยาม ความผูกพัน.. **.. ซึ่งวันนี้ ไม่มีใคร ได้เขียนตอบ วางกั้นกรอบ ตอบคำถาม นิยามนั่น ใต้ฟากฟ้า มีสิ่งไหน อะไรกัน เพียงสองเรา เท่านั้น รู้มันดี......... ด้วยรักและหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
24 มกราคม 2550 14:39 น. - comment id 649002
ความผูกพัน...ความใฝ่ฝัน...วันวัยผ่าน ดั่งลำธารไหลเลื่อนยากเยือนย้อน สายใยรักบางเบา...ยังเป็นเราไม่ขาดตอน แม้ตื่นหรือยามนอน...หรือต้องจากจร...ก็จะไม่ลืมกัน ....................... อยากจับมือเธอไว้อย่างนี้ เก็บเกี่ยวทุกวินาที....ที่สุขสันต์ เก็บเรื่องราวคราวเคียงคู่กัน เก็บภาพเธอเพียงเท่านั้นไว้ในใจ ........................
26 มกราคม 2550 09:55 น. - comment id 649516
หมดวันแล้วแดดหมดเพราะพลบค่ำ ดื่มโคล่าเมามันไม่อ่อนนุ่ม กลุ้มทำไมเรื่องงานจะมารุม เลยมากลุ้มคุ้นคิดพิจารณา เห็นกะลาลอยมาตามสายน้ำ ท่านสมภารให้เด็กเก็บมาดูสี เห็นกะลาผิวมันเงาดูเข้าที นำมาทำเครื่องดนตรีช่างได้การ