โศกนาฎกรรม 2 เดินทางหาสิ่งใด

so and so

สู่ดินแดนที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายความเค็ม
ฉันเดินทางตามลำพังยามค่ำคืน
นั่งรอพาหนะที่ฉันเลือกใช้ ในการเดินทางครั้งนี้
ที่ชานชรา
ฉันนั่งอยู่ที่ชานชรา
ผู้คนพลุพลาน เหมือนหนอนแมลงวัน
ฉันนั่ง ฟังเพลง
ทมน้ำลายลงพื้น
ฉันเดินไป เดินมา
ฆ่าช่วงเวลา ที่แสนน่าเบื่อ
ฉันเดินไปเดินมา  
ฉันเหยียบน้ำลาย ตัวเอง
ขยักแขยง เต็มที
แต่ก็ดี มันช่วยฉัน ฆ่าเจ้าเวลา
                            แด่อาวุธสกปรก
มะเร็งตัวแล้ว ตัวเล่า 
ที่ฉัน  จัดสรรเข้าร่างกาย อย่างละเมียด
มะเร็งตัวแล้ว ตัวเล่า
ที่ฉัน ใช้ฆ่าเวลา
มะเร็ง ตัวแล้ว ตัวเล่า
ที่อยู่เป็นเพื่อนฉัน
มะเร็ง ตัวแล้ว ตัวเล่า
ที่ฉันใช้ สร้างบรรยากาศ
ในการเหม่อลอย
มะเร็ง ตัวแล้ว ตัวเล่า
ที่ร่องลอย อยู่เหนือจินตนาการฉัน
                       ขอบคุณมิตรหาย  ที่ไม่เคยจางหาย  ในยามเดียวดาย
ฉันจมปลักอยู่ใน จินตนาการ
เยื้องคนโง่เขลา
ไร้สาระ ไร้จรรยาบรรณ
ไร้คุณธรรม  แต่ไม่ไร้ความรู้สึก
มนุษย์ทุกผู้  ทุกคน  มีสิทธิ์เลือก
ฉันเช่นกัน
ฉันเลือก ให้ ความฝันมีอำนาจ
เหนือการตัดสิ้นใจ
เหนือความจริงอื่นใด
ฉันคือผู้ ยิ่งใหญ่ในดินแดนแห่งฝัน
เธอเช่นกัน
ผู้ยิ่งใหญ่ เหนือฉันเข้าไปทุกที   ทุกที
เรือร่องลอยดู เคว้งคว้างกลางทะเลกว้างใหญ่
รถพลุพล่างบนถนน กลางเมือง ดูสับสน
ความมืดสงัด กลางป่าเขา ดูวกวน
ฉันต้องการสิ่งใด ในดินแดนแห่งความจริง
ในดินแดนแห่งฝัน  มอบรอยยิ้ม
ที่มิอาจลืมเลือน
ด้วยความเพ้อเจ้อไร้ขอบเขต  ที่ติดตัวฉันมา
แต่กำเนิด  พรสวรรค์นี้ ฉันเชิดชูมัน ด้วยใจจริง
ถึงผู้คนรอบข้าง จะมองฉันอย่างประหลาด
ความรัก นำพาฉันมาพบกับ ดินแดนแห่งนี้
พบเจอเมื่อไรมิอาจรู้ได้   รู้ตัวอีกที
ฉันก็หลงใหล มันเสียห้ามไม่ได้ 
                                   
                              ขอบคุณเธอ   ความรัก				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 มกราคม 2550 22:44 น. - comment id 644501

    "ฉันจมปลักอยู่ใน จินตนาการ  เยื้องคนโง่เขลา
    
    ฉันเลือก ให้ ความฝันมีอำนาจ  เหนือการตัดสินใจ  
    
    เหนือความจริงอื่นใด  ฉันคือผู้ยิ่งใหญ่ในดินแดนแห่งฝัน
    
    ด้วยความเพ้อเจ้อไร้ขอบเขต  ที่ติดตัวฉันมาแต่กำเนิด 
    
     พรสวรรค์นี้ ฉันเชิดชูมัน ด้วยใจจริง"
    
    
    ความคิดที่ฉันมี  เป็นอย่างข้อความนี้  จริง ๆ ค่ะ
  • ปีกผีเสื้อ

    9 มกราคม 2550 00:04 น. - comment id 644524

    ฉันหลงมา......
    
    ในดินแดนแห่งนี้
    
    ดินแดนแห่งความฝัน
    
    ดินแดนแห่งความคิดที่อิสระ
    
    ดินแดนที่อาจไม่มีใครเลยที่จะเข้ามาถึง
    
    นอกจากตัวฉันและเธอ.....
    
    
    ฉันพบเธอแล้วในความฝัน.......
    
    ฉันหลงรักเธอแล้ว.....
    
    ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันไม่อาจจะเป็นจริงได้
    
    ขอบคุณความรัก
    
    ขอบคุณความฝัน
    
    ขอบคุณที่นำพาฉันไปเจอเธอ
    
    ........................................
    
    ฉันยังเป็นคนที่เดินทางหาความรัก.........
    
    ในโลกแห่งความฝัน......และหวังว่าสักวัน
    
    ความฝันอาจเป็นจริง............
    
    ..........................................................
    
    แวะมาทักทาย
    
    คนคุ้ยเคยค่ะ 
    
    
    6.gif
  • so and so

    9 มกราคม 2550 19:19 น. - comment id 644840

    ขอบคุณนะสำหรับความคิดที่ตรงกัน
    
    แด่คุณผู้หญิงไร้เงา  ในดินแดนแห่งฝัน เงาคงไม่สำคัญ  เพราะเรามี ดวงตาเป็นดังตะวัน
    
    
    สำหรับบทความที่สวยงาม  คงงามไม่แพ้ปีกผีเสื้อ
    
    ความรักในดินแดนแห่งฝัน
    ที่มองในโลกแห่ง ความจริงดูเลือนราง
    
    ฉันขอเรียก มันว่า
    โศกนาศกรรม
    
    เพราะในโลก แห่งความจริง ฉันต้องเผชิญ
    เหล่า ฆาตกร  มากมาย
    
    ความรัก ที่แสนสวยงาม
    ควรมี ที่ยื่น ทั้ง ในดินแดนแห่งฝัน
    และดินแดนแห่งความเป็นจริง
    
    ซึ่งสำหรับ  ฉัน ดูเลือนรางเหลือเกิน
    ฉันจึงขอ  มีรักนิรันทร์  ในดินแดนแห่งฝัน
    ฉันจะ  รอคอยเธอในดินแดน
    ที่เธอคือผู้สร้าง    ฉันจะรักษา  ดูแล
    ด้วยใจจริง  16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน