http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3213.html บทเพลง*นางนวล* ท่ามเสียงคลื่นซัดฝั่งดั่งครวญคร่ำ น้ำตาหลั่งเดียวดายหมายเพียงฝัน เพียงเงาใจหลอมจิตภักดิ์รักนิรันดร์ หลงหมายมั่นเพียงมายาราวฟ้าลวง นั่นจันทร์เสี้ยวดวงเศร้าหนาวลึกลึก ในรู้สึกเงียบงันฝันลาล่วง ไร้น้ำผึ้งเสน่หาหยาดสู่ดวง ปีลาล่วงเดือนลาลับนับโศกรอ...! ....................... ตะวันเดือนธันวา.. กำลังลอยเรี่ยฟ้าแผ่รัศมีสีส้มอมชมพูแสนหวาน รอทิ้งดวงลงสู่ทะเลบางปู เมืองตากอากาศโบราณที่ผู้คนยังคงให้ความสำคัญ ต่างจูงลูกจูงหลาน มาพบกับ....ความบานเบิกใจไปกับฟ้าจรัสจรุง และ กับฝูงนกนางนวลนับร้อยนับพัน ที่กำลังโบกบินถลาเหลิงลอยเล่นลมอย่างงดงาม ท่ามฟ้าสีนวลนวลนิ่มพอกัน เธอยืนนิ่งงันกับภาพฝันงามเงียบ ราวกับตกอยู่ในม่านมนต์แห่งความฝันฝันฝัน อันแสนหวานเกินจักจารจด ก่อนที่*เขาคนดี* จะค่อยๆโอบเธอมาจากทางเบื้องหลัง ด้วยพลังแห่งรักภักดี ให้ร่างสองร่างในอ้อมกอดสอดประสานกัน อย่างแนบแน่นแสนอบอุ่น เธอหันหน้านวล มาให้เขาตระกองด้วยสองมืออันแสนอ่อนโยน ก่อนไล้รอยจูบนิ่งนานไปตามเรียวแก้ม..ริมหู ร่างสองร่างราวหลอมละลายเป็นหนึ่งเดียว ท่ามเรียวเมฆสายรุ้งใกล้สนธยาจะลาลับฟ้า และ.. ท่ามจิตแจ่มจ้าดั่งอัญมณีเพชรพร่างพราว... เกินจักบอกเล่าให้ผู้ใดรับรู้......!!!!! .................... นางนวลนวลนางปีกหักรักแมกไม้รักสายชล! ทะยานสู่โค้งฟ้าถลาร่อน ทะยอยย้อนทวนท่องล่องเวหา ทะเลเรืองเบื้องล่างกระจ่างตา ทะนงกว่าปักษีที่แห่งไหน จ้าวถิ่นจ้าวเที่ยวท่องเหนือท้องน้ำ บ้างบินต่ำเรี่ยผืนคลื่นลมไล่ หากเจ้าอยากเหิรหาฟ้าไสว เจ้าก็โผขึ้นไปดั่งใจฝัน ประกาศอิสระภาพ ระนาบฟ้า ผงาดกล้า กางปีก ฉีกกรงกั้น ทลายขอบเขตขวางอย่างเหนือชั้น จนหนึ่งวันผันพ้นจนมืดลง มิยึดหลักแหล่งใดให้มีห่วง เจ้าพ้นห้วงพันธนากว่าแรงหลง อย่างปลอดปล่อยและเปล่าเปลี่ยวเที่ยวปลดปลง แต่ยังคงมิขอใครให้เมตตา เจ้าคือนางนวลนายแห่งสายชล ผู้ดั้นด้นผู้ หลุดพ้น ผู้ค้นหา ผู้วาดแววแจ่มใสให้โค้งฟ้า ประกาศกล้ากลางคลื่นลมที่โถมพัด ม้าก้านกล้วย.. .................. นางนวลใจนวลนางพร่างสายฝัน ทิวาวันทิวาวารผ่านมาสอน ปีกเจ้างามยามเจ้าโผบินร่อน แตะผืนน้ำก่อนสายันห์ตะวันลา ในดงไม้พรานใจร้ายหมายจ้องอยู่ เจ้าร้องกู่หาคู่ใจจนอ่อนล้า เพื่อซุกฝันวันปีกหักแม้นรักฟ้า หวังรอท่าอ้อมตักได้พักใจ แต่ยิ่งค่ำยิ่งดำมืดใจหมองหม่น สายเสียจนหมดเลือดรักที่รินไหล กับสายน้ำเย็นฉ่ำเหน็บหนาวใจ นางนวลไพรฝากใจร่างกลางสายชล..พ้นมือมาร! พุดพัดชา.. อยากเขียนบทกวีงดงามท่ามโลกแล้ง ฟ้าดินแกล้งเทพดลมนต์เสน่หา อาจจะเป็นคนนี้ที่รอแสนนานกัปป์กาลเวลา เติมเหว่ว้าดายเดียวเลิกหนาวใจ ฤายังคงเป็นเพียงเช่นความฝัน ให้หลงหวั่นหลงรอหลงหวามไหว หลงพิสวาทบาดจิตพลีกายใจ ปีผ่านไปใจดวงรักภักดิ์กว่าเดิม ........................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3213.html นางนวล ธงไชย แมคอินไตย์ นางนวลเจ้าเอยทะเลกว้างใหญ่ เห็นเพียงแต่ขอบฟ้าไกล ตัวเจ้าก็ยังคงบินมุ่งไป อาจจะเหนื่อยแต่ความหวังก็ยังมี นางนวลเจ้าเอย เจ้าบินเรื่อยไป เหมือนดังว่าใจรู้ดี จุดหมายในใจเจ้าคงต้องมี ห่างจากตรงนี้ไปอีกไกล หากวันไหนคลื่นลมกระหน่ำ เจ้าคงช้ำเมื่อมองไม่เห็นใคร แต่นางนวลเอย เจ้าไม่เคยท้อใจ กลับยังบินตรงไปเหมือนเช่นเคย นางนวลเจ้าเอยเจ้าคงมั่นใจ แม้มันจะไกลลับตา คงพบอะไรที่ดีสักครา อยู่ที่ขอบฟ้าอันห่างไกล ดนตรี หากวันไหนคลื่นลมกระหน่ำ เจ้าคงช้ำเมื่อมองไม่เห็นใคร แต่นางนวลเอย เจ้าไม่เคยท้อใจ กลับยังบินตรงไปเหมือนเช่นเคย นางนวลเจ้าเอยเจ้าคงมั่นใจ แม้มันจะไกลลับตา คงพบอะไรที่ดีสักครา อยู่ที่ขอบฟ้าอันห่างไกล อยู่ที่ใจเจ้านางนวลเอย... ...........................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem37403.html หาดทราย สายลม ไม่มีสองเรา ................. ทะเล...เขียนเรื่องนี้ ใต้ต้นหางนกยูงที่ดวงดอกแดงเจิดจ้าพราวไปทั้งต้น ตรงหน้า..คือทะเลสีน้ำเงินแกมมรกตสวยใส เวิ้งว้าง กว้างไกลสุดตา มองเห็นฟองคลื่นขาวนวลม้วนตัว.. เคลียเคล้าแตะแต้ม พลิ้วพราย พาทะเลนวลละมุนไปด้วยริ้วราย ราวเรียวเมฆโลมไล้ไล่ระริกระริ้วไหว ไปตามแรงลม... กระทบฝั่งเสียงซ่าซ่า....... ทะเลเดินไปหยุดยืนเหนือเนินทราย.. ที่ร้างไร้ผู้คน มีเพียงหาดทราย..กว้างสุดตา.. และทะลตรงหน้าที่แสนสวยใส แต่ทว่าคงกว้างสุดใจ.. จนยากจะหยั่งถึง ....... ดงดอกหญ้ารายรอบพลิ้วไหวเอน... สายลมบางเบาพัดแผ่วผ่าน ทิวสนซัดส่าย ซู่ซ่า สอดสลับรับเสียงเกลียวคลื่นที่ซัดสาด เซาะทราย กระซิบกระซาบวอนเว้า ราวดนตรีเห่กล่อม.. ลมทะเลปะทะใบหน้า.. เส้นผมปลิวสยายไปเบื้องหลัง ทะเลยืนนิ่งงัน ต้านลมพายุไหว ที่พัดไกวผ่านร่างของผู้หญิงช่างฝันคนนี้ราวโลมเล้าละมุน ใจดวงเงียบงาม หวามไหว ราวต้องมนต์ขลังให้ฝันควะคว้าง ปลิดปลิวไปตามแรงลม.. ใจดวงงาม.... ในยามนี้ กับเรื่องราวมากมีที่รายเรียงมาท้าทาย ให้หัวใจบอบบาง รานร้าวไหว.. กับฟ้ากว้างสีส้มอมชมพูปนเทา โศกสะเทือนทาทาบ บางเบา..นุ่มนวล ชวนฝัน ราวสายไหมหลากสีสันสล้างเลื่อมพรายพราว ราวประภัสสรเฉิดฉันท์ แจ่มจ้า ราวสรวงสวรรค์นฤมิต.. หรือไม่ก็คงเป็นลิขิตฝีมือของศิลปินช่างฝันสาดสีทิ้งทีแปรง.. แต้มแต่งกลมกลืน..ดั่งภาพฝัน แสนงาม ให้ดวงใจดื่มด่ำ อิ่มฝัน อิ่มใจ จนเต็มตื้น.. แค่เพียงหลับตา..พริบวิบเดียว.. ที่รัก..คุณตามติดมาในฝัน สล้าง ให้อิงไหล่กว้างเคียงข้างชมทะเล ในภาพฝันเคียงใจนั้น ทะเลอ้อยอิ่งพิงไหล่ดอมดมพรมจูบคุณ ด้วยรักภักดี มิรู้เบื่อ.. ช่างน่าขันนัก.. ใจหนอใจที่ไร้พ้อไร้เพ้อ เพียงแค่ละเมอ หวั่นไหว.. ว่ามีคนดีเสมอมา ในทุกนาทีคะนึง.. ทะเลเอนร่างลงนอนช้าช้า.. พลางหรี่ตาดูสรรพสิ่งแสนงามของธรรมชาติรายรอบในโลกจริง.. มองผ่านหางนกยูงดวงดอกแดงเจิดจ้าอีกคราครั้ง ที่ตัดฉับกับตะแบกม่วงพราวหวานเศร้าเต็มต้น เคียงกัน.. ราวสุขเศร้า..กับฟ้ากว้างงามเข้มที่สวยใส ไม่ไยดีรับรู้กับหมองหม่น ของคนนับพันล้านบนผืนโลกนี้ ที่วนเวียนเวียนวนมิสิ้นสุด ตราบใดที่ยังไม่ยอมหยุดหัวใจรัก หัวใจฝัน... ทะเล..ติดปีกให้หัวใจรัก ปล่อยใจฝัน แสนงาม ให้โบยบิน ข้ามฟ้ากว้าง ข้ามทะเลไกล มาซุกกายซุกใจอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นของคุณแล้วนะ.. ในนาทีนี้นะดวงใจ.. คิดถึงบทเพลง เพลงนี้ที่ทำให้ใจทะเลเลิกหนาวร้าวไหว.. ไปกับลมทะเลที่พัดตึง! .......... ถึงฟ้าจะกั้น ให้ฉันและเธอไกลกันสุดตา หรือว่าภูผาทอดยาวขวางหน้าบังตาแค่ไหน แม้นมีทะเลเหลือหยั่งคะเนมากั้นเราไว้ อย่าได้ตกใจ..ถึงห่างแค่ไหนก็ไม่สำคัญ.. อำนาจใดใดที่ในโลกนี้ไม่มีความหมาย แม้แต่ภูผาก็อาจทะลายมิอาจขวางกั้น รักเรามีปีกบินหลีกข้ามฟ้าไปมาหากัน ขอให้รักฉันแน่นอนเท่านั้น..ฟ้าดินเกรงกลัว... ............. เงาไม้ แสง จันทร์วันนี้นวล ใครชวนให้น้อง เที่ยว จะให้ เหลียวไป แห่ง ไหน ชล ใสดูในน้ำ เงาดำนั้นเงา ใด อ๋อ ไม้ ริม ฝั่ง ชล สวยแจ่ม แสง เดือน หมู่ ปลา เกลื่อนดู เป็น ทิว ฉันชม ลม ริ้ว จอด เรือ อาศัย เงา ไม้ ฝั่ง ชล สวย แจ่ม แสง เดือน หมู่ ปลา เกลื่อนดู เป็น ทิว ฉันชม ลม ริ้ว จอด เรือ อาศัย เงา ไม้ ฝั่ง ชล...
พุด 3 ม.ค. 2550 15:33 น. - ID 96852 
4679
7
0
3 มกราคม 2550 15:46 น. - comment id 642908
กานต์รู้แล้วทะเลบางปูสวยตอนเดือนธันวานี่เองค่ะ กานต์ไปทีไร ลมแรงน้ำขุ่นเลยค่ะพี่พุด สวัสดีปีใหม่นะคะ
3 มกราคม 2550 15:57 น. - comment id 642915
แวะมาเยี่ยมค่ะ
3 มกราคม 2550 16:09 น. - comment id 642921
รักนักร้องคนดีที่ชื่อดั่งนกนางนวล http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3213.html บทเพลงนางนวล
3 มกราคม 2550 17:12 น. - comment id 642962
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่พุด
3 มกราคม 2550 18:45 น. - comment id 642992
...เป็นบรรยากาศที่สวยงามมากค่ะ... ...ขอให้...พี่พุดพัดชา..มีความสุขมากๆนะคะ.. ...สวัสดีปีใหม่ค่ะ...
3 มกราคม 2550 19:56 น. - comment id 643007
มาปากน้ำ..ฉ่ำใจที่..ได้เห็น เอกลักษณ์เด่น.."เมืองโบราณ"..สุดขานไข "ฟาร์มจรเข้"..เลื่องชื่อ..ระบือไกล "ช้างเอราวัญ"..สูงใหญ่..ตระหง่านตา มาเที่ยวชม.."บางปู"..ดูสดชื่น ปูวิ่งตื่น..หนีลงรู..ไม่สู้หน้า ทั้งตัวเล็ก..ตัวใหญ..่ไม่โผล่มา ต่างซ่อนหน้า..หลบเร้น..ไม่เห็นกาย นกนางนวล..ฝูงใหญ่..บินลัดเลาะ ลงมาเกาะ..กิ่งไม้อยู่..ไหวไหว ฉันจึงโปรย..อาหาร..ลงน้ำไป ต่างดีใจ..โผผิน..บินลงมา ลมพัดแรง..แสงแดดอ่อน..ในยามเช้า นั่งกินข้าว..พร้อมชมนก..สุขนักหนา แต่เสียดาย.."อยู่เดี่ยว"..เปลี่ยวอุรา ชมนกกา.. คลายเหงา.. คลายเศร้าใจ....
3 มกราคม 2550 21:11 น. - comment id 643027
แก้วประเสริฐ.
3 มกราคม 2550 21:30 น. - comment id 643029
หน้าส่วนตัว
ไม่เคยไปทะเลบางปูสักครั้ง พี่พุด คงจะสวยมาก อ่านแล้วอยากจะไปสักครั้งคงสวยมากๆ นกนางนวล ทำให้อยากเห็นจริงๆ
สวัสดีปีใหม่น่ะค่ะ พี่พุดของน้อง ขอบคุณในทุกอย่างที่พี่พุด มอบกระต่ายเสมอมา กำลังใจ ในยามที่เหนื่อยล้า ขอให้พี่สาวคนดี มีแต่ความสุข พบเจอและพบพาน สิ่งที่ดีตลอดปีและตลอดไปค่ะ
ด้วยรักและเคารพเสมอ
กระต่ายใต้เงาจันทร์
3 มกราคม 2550 21:47 น. - comment id 643034
พุดพัดชาเดินเดียวดายกลับบ้าน พร้อมกับ.. หยาดพรายสายหวาน *แห่งพระจันทร์เดือนธันวา* ที่แสนงดงามจนเกินจักหาคำรำพันรำพึง นอกจากอยากแชร์ความสุขโศกซึ้งตรึงตา ตรึงใจนี้ ในนาทีนั้นกับใครสักคน หาก.. หันไปหามีใครไม่..นอกจากเรา จึงได้แต่.. โอบกอดดวงจันทราด้วยใจดวงเหว่ว้า.. หาก..ทว่าด้วยดวงจิตพร่างพราว อย่างพึงเข้าใจในสัจจธรรม.. แห่งชีวีชีวีตนิดน้อยหนึ่งนี้ ที่แท้เที่ยงแล้วไซร้คือมาลำพังไปลำพัง..ค่ะ ขอฝากเรื่องรักรจนา แด่ทุกดวงใจ ที่มาพร่างหอมงามใจ ให้ดวงใจพุดแสนซาบซึ้งค่ะ
พระจันทร์เดือนธันวา! ดวงนั่งดายเดียวมองเดือนดวงงาม พระจันทร์งามพราวราวส้มสุกสีทอง นวลผ่องยองใยอร่ามเรืองอย่างรัญจวนใจ.. กลางชานไม้ริมระเบียงเคียงชายคา กระท่อมไม้สนที่หอมอวลไปด้วยกลิ่นกาแฟหลากรส... หอมตระลบไปทั้วทั้งร้านแสนงาม.. ******* ดอกพุดพิชญา ดวงดอกน้อยๆนวลนวลพราวกิ่ง โมกห้อยกิ่งชูดอกหอมอวลแกล้มแถมมากับกลิ่นกาแฟ กับสายลมค่ำแล้วในฤดูหนาว.. ดอกพุดพิชญา..มิใช่พุดพัดชา ที่เคยมีคนถามว่านามปากกา นั้นดวงได้จากแรงฝันบันดาลใจได้แต่ใดมา ก็ขอชี้แจงแถลงใจไว้ณ.ตรงนี้เสียเลยนะคะว่า ดอกพุด เป็นดอกไม้งาม พันธุ์ไม้ไทย ที่มีกลิ่นหอมละมุน ดอกสวยสะอาดตา ดูบอบบาง แต่อ่อนหวาน และอ่อนโยน.......... ในขณะเดียวกัน มีเสียงคล้องเปรียบประดุจ.... พุทธะ..ประจำใจ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ที่จะบานไสวอยู่ในใจของตัวเอง เพื่อนำทางชีวิตให้สว่างไสว ตลอดไป... และ.... จริงๆอยากใช้นามปากกาว่าพุดซ้อน เพราะชอบดอกหอมแผก ดอกนวลขาวพราวละมุนกรุ่นกลิ่นกลางกลีบ บานหวานซ้อนซ่อนสุขซึ้งงามเป็นชั้นๆ ที่ใครๆได้หอมได้เห็นงามแล้วคงอยากจะ นำไปประดับใจประดับหวานให้หอมงามชั่วกาลเลยเชียว! แต่คำว่าพุดซ้อน ดูราวชีวิตต้องซ่อนซึ้งสุขซุกเศร้ายาวนานตลอดกัลลปาวสานต์ พุดพัดชาจึงได้มาโดยการหาคำมาเติมเต็มให้พุด..นั้น ผันคำให้นิ่มลงไปเป็นอื่นที่หวานแหววแต๋วจ๋า ฟังดูน่าจะเข้าท่าเข้าทีกว่า..ก็แค่นั้น.. จริงๆพุดพัดชาก็พัดช้าคิดช้า.. ก็เคยคิดอยากจะหานามปากกาใหม่ ที่เข้าทีดีกว่ากันเยอะๆเลย มาตั้งใหม่ให้เป็นสิริมงคลนามแบบชั่วกาลนานนิรันดร แต่คิดไปคิดมา ไม่ว่านามปากกาอะไรหากหัวใจไม่มีไฟฝัน มีแรงบันดาลใจไม่มีกำลังใจจากท่านผู้อ่านแล้ว ต่อให้นามปากกามลังเมลือง วิจิตรตระการใจประเทืองใจยังไง ก็คงไปไม่ถึงไหน ไม่ถึงดวงดาวพราวรุ้ง ที่อยากจะเอื้อมไขว่คว้ามาสู่อุ้งมืออ้อมใจเรา สักดวง! ให้มีพลังสรรสร้างสิ่งแสนดีคำแสนสวย.. กำนัลทุกดวงใจให้ใสเย็นแสนหวานชุ่มฉ่ำรักตามๆกัน และอีกเรื่อง ก็คือเกรงใจปีกฟ้า.. ว่าจะหาเรื่องยากมากเรื่องมาให้ปวดศรีษะเพิ่มขึ้น เพราะว่าแค่บรรดาปัญหามวลสมาชิกมากมายราวล้านกว่า ที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเพิ่มเฟรนส์ไชส์ อาจจะต้องขยายสาขาเวบไซต์เป็นไทยโพเอม1 2 3... เติบโตต่อไปแบบมิหยุดยั้งมิยั้งหยุด.. ก็ทำให้ปีกฟ้าหายหน้าไปเลย ด้วยมากมีมากมายความวายวุ่นที่ต้องจัดการ เหลือก็แต่ความหวังจาก*นักอยากจะเขียน*นักฝันค้าง ต่างละเมอรอท่าว่าเมื่อไรละหนอละนี่ ที่ปีกฟ้าหรือว่ามีแมวมอง มาจ้องขอลิขสิทธิ์งานเราไปตีพิมพ์รวมเล่ม อวดบนแผงสวย ให้เราทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทย พากันไปแห่อุดหนุนกันเอง แบบอัฐยายซื้อขนมยาย ให้ขายให้เกลี้ยงแผงชั่วพริบตาเดียวเลยค่ะ **** อ้าว..นี่ย้วยยานจากเรื่องพระจันทร์ มาร้านกาแฟแห่มาถึงนามปากกาได้ไงนี้ เอาใหม่นะคะคนดี นั่นคิดว่าเป็นบทแทรกเรื่องรักหวานเศร้า ตามประสาพุดพัดชาก็แล้วกัน นะคะนะ มาเว้ากันใหม่เลยดีกว่านะ *** ดอกพุดพิชญา ดวงดอกน้อยๆนวลนวลพราวกิ่ง โมกห้อยกิ่งกอหอมอวลแกล้มแถมมากับกลิ่นกาแฟ กับสายลมค่ำแล้วในฤดูหนาว.. ที่หนุ่มสาวต่างพากันหาเนื้อนุ่ม มาห่มแทนผ้าห่มให้หายหนาวกายใจ ได้เรื่องใหม่มาแทนคือชุลมุนวุ่นรักหักอกแหกใจ. ตามมาตามกติการักกติกาโลกโศกสุข คลุกเคล้าให้ร้าวรวดและสมหวัง ประกายดาวพราวพร่างเต็มอ้อมฟ้าสีกำมะหยี่ กลับพากันหรี่แสง... มิบังอาจแข่งกับแสงนวลพราวเหนือดาวทุกดวง .*.เทพีจันทร์ เทพีใจ*แทนใจคนในปฐพี ที่ได้มีโอกาสฝากใจกับจันทร์ฝากฝันกับดาว และทุกคราครั้ง.. ที่ดวงเต้นออกกำลังกาย ก่อนจะปิดท้ายด้วยจังหวะลีลาศ ให้วาดลวดลายสวิงสวายเนิบช้า และเร่าร้อนผ่อนหนักเบาไปตามจังหวะเพลง มีทั้งตะลุง รุมบ้า ชะชะช่า แบบสามช่าสามโทน ให้ได้สะบัดสะบิ้ง ทิ้งเท้าทิ้งทวนแบบไฟแลบแปลบปลาบเลยทีเดียว ดวง..จะมีความสุขมาก ดวงใจจะชุ่มฉ่ำ รับพลังหยาดหวานพรายจากสายน้ำผึ้งพระจันทร์ และ ดวงตาผู้หญิงช่างฝันพลันก็จะมีน้ำรื้นเรียวตาในทุกครา ที่แหงนเงยเห็นจันทร์เพ็ญเด่นดวงงาม ที่คอยวิ่งตามแย้มยิ้มพริ้มเพรา ราวหยอกล้อให้พะนอรักพะนอใจ อย่างเข้าใจอย่างรู้ใจ เป็นการเต้นรำท่ามกลางแสงจันทร์โลมไล้ร่าง ให้สล้างฝันสว่างไปถึงกลางดวงใจ ให้สวยใสงามรับน้ำใจหวานๆๆๆจากจันทร์ ให้หลับฝันดีตลอดราตรียาวนานเลยทีเดียว *** ดวงจะมานั่งพักเหนื่อยตรงริมชายคาแห่งนี้ ที่เจ้าของร้านใจดีแสนสวย เธอให้เกียรติดวงให้ช่วยตั้งสะโลแกนร้านใหม่ของเธอ.. ที่ดวงแสนยินดีและเต็มใจจะคิดจะทำให้.. *** ณ..ชายคาแห่งนี้ที่พักใจ ทุกคาคบของพญาสัตตบรรณ ที่เริ่มสูงขึ้นเป็นช่อชั้นแฉล้มแต้มใจให้ร่มเงานั้น จะงามบรรเจิดด้วยกอกล้วยไม้หลากสีสันชูช่อล้อลมไสว เย้ยจันทร์ท้าใจอยู่ในนาทีนี้ที่ดวงรจนางาน.. และที่แสนน่ารักนัก.. จนดวงต้องทายทักตั้งชื่อ คือบานหน้าต่างกระจกกว้างตลอดแนว ให้ใหม่ว่า.*.หน้าต่างโมก*หยุดโลกหมุน.... ที่ทุกราวกิ่งดอกดก.. พราวนวลขาวหอมคอยหลอมละลายใจแขก คอยกวักมือเรียกแขกผู้มีหัวใจยังใฝ่ ยังฝันยังอยากหามุมสวรรค์บนดินนั่งจิบกาแฟละมุนลิ้น ท่ามกลางกลิ่นดวงดอกไม้ไทยหอมพร่างเคล้าราตรี ที่มีพรายพระจันทร์อมยิ้มมาทายทักให้พักใจอยู่บนฟ้า *** http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2438 กล้วยไม้ กล้วย ไม้ ของเราแต่เก่า ก่อน อยู่ในดง ใน ดอน เจ้าซ่อนช่อ ซ่อน ใบ ไกล ภู่ ไกล ผึ้ง เจ้าอยู่ถึง ไหนไหน ใครจะเด็ด จะดม ได้ เราไม่เห็น เลย ใครจะเด็ด จะดม ได้ เราไม่เห็น เลย โอ้ กล้วย ไม้ เอย น่า ชื่น น่า เชย เจ้าไม่เคยชอก ช้ำ เช้า สาย บ่าย ค่ำ ชื่นบ่ช้ำ ชอก เลย เดี๋ยว นี้ ดูรึ กล้วย ไม้ มาชูช่อ ชู ใบ บานอยู่ใน กระเช้า ลืม ดง ลืม ดอน ที่เคยอยู่ก่อน อยู่เก่า ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉา ลง ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉา ลง โอ้ กล้วย ไม้ เอย เจ้า ไม่น่า เลย ที่จะมาไหล หลง เจ้าลืมสุมทุม พุ่ม พง ลืม ดง ดอย เอย... ************** และ.. ใจดวงหวนกลับไปถึง.... คืนหนึ่ง..ที่ยังซึ้ง ตราตรึงอยู่ในใจดวงมานานเนิ่น.. ยามที่ดวงตื่นขึ้นมาในยามดึก ใต้ชายคากระท่อมไม้มะพร้าว เคล้าเสียงคลื่นลมริมทะเลฝัน ยามที่ดวงต้องรีบตื่นมาดูโลก ที่ดูราวฝันไป... ราวสวรรค์หวานที่มีจริงบนโลกจริง.. ที่มีพระจันทร์ดวงโตมายิ้มเผล่ จ๊ะเอ๋กับดวง..ตรงหน้ากลางทะเลกว้าง.. และ สว่างพร่างแสงสีเงินยวง ร่วงรายพรายพรมห่มผืนน้ำทะเล ให้งามระยิบระยับ ราวกับประดับด้วยประกายเพชรเก็จแก้วก่ำจรดฟ้าไกล... ไม่สิ้นสุดในเรียวตา งามเย้ยหล้าสวยบาดใจ พาใหลหลง หลงใหล ดั่งต้องมนตรานางพญาพรายน้ำกระพริบวิบวับใต้สมุทร ****** ดวงจะเดินเหว่ว้า เดียวดาย ร้างไร้ใครในยามดึกสงัด มีเพียงเสียงลมคลอคลื่นพัดวู่หวิว พลิ้วใบมะพร้าวซัดส่ายเสียดสีซอกแซกๆ เสียงคลื่นคลอทราย ราวพ้อเพ้อตามลมละเมอ ***** เป็นความสุขสงบงามเงียบ แม้นจะเฉียบเย็นในดวงใจเป็นยิ่งนัก แม้นจะดูราวสาวเจ้าจะอกหัก หรือกลับกัน..หักอกใครไม่ไยดี ยอมหนีหน้ามาเดินดายเดียวเปลี่ยวเหงา ในเกาะร้างห่างไกลเพียงลำพัง.. ****** นวลจันทร์เดือนธันวา .. ทอทอดลอดลวดลายเมฆลงมา ส่องกระทบหาดทรายขาวยาวเหยียดสุดตา ให้เกิดประกายจรัสจ้าเรืองแสงเงินพร่างสว่างโพลนรำไรๆ ใต้เงาดาวพราวนวลจันทร์... ยามนั้น.. จะมีเพียงดวง...และ..รอยเท้าที่เหยี่ยบย่ำไปบนผืนทราย ให้สายน้ำจากทะลผืนงาม..แผ่กว้างแตกฟองกระจาย กวาดรอย.!. ไม่อาวรณ์อาลัยไม่ไยดี.. ให้มลายหายวับไป.. เหลือดวง..กับใจดวงเดิมดวงดีดวงเดียวกัน ที่ยังช่างฝันยังดายเดียวเดียวดาย คล้ายเดินโดยลำพังอยู่บนปลายโลกร้างกลางโลกสิ้นไร้รัก.. เป็นสุขล้ำ..สงบลึก ทุกยามนึกถึงคะนึงครวญ หวนหัวใจไปถึงคืนนั้นที่สวรรค์ล่ม ที่อกดวงตรมกลัดหนองนานมา. ทว่ากลับได้บางสิ่งมาแทน ธรรมชาติแสนงามไงและธรรมดาใจผู้รู้ตน.. ******** นั่นคือ.. คืนฝันวันพระจันทร์หวานผ่านเดือนธันวา ที่ดวงจำแม่นยำทุกครา.. เพราะว่ามีพายุจริงแถมมากับพายุใจ ให้ทะเลปั่นป่วนเป็นระลอก กระฉอกซัดฝั่งมิรั้งรอ.รีรอ. หากทว่า... พยับโพยมบนท้องนภาเวหาหนนั้น ทะเลเมฆงามเกินกว่าจะหาค่าคำงามล้ำ มาพรรรนามารจนาให้เทียมเท่าเล่าได้ ขอแค่ให้ลองติดปีกให้หัวใจบินไปตามใจฝันใจจินตนา คิดถึงแค่คำว่าทะเลเมฆทะเลรุ้ง ยามที่เราพุ่งร่างโผบินไปได้ราวกับนกก็แล้วกัน นะทุกดวงใจในฝัน... *********** ดวงขอกลับมา.. สู่งามจันทร์งามจริงในค่ำคืนนี้ในราตรีนี้อีกครั้ง ที่เปรียบดั่ง..ดวงจันทร์คือ..เทพีนภา..! เป็นพลังที่ฟ้าหยิบยื่นประทานให้โลกหล้ายามราตรี มิต้องหม่นมัวหมองครองใจไปทุกค่ำคืน ให้มวลหมู่มนุษยชาติใช้ใจดวงฉลาดแสนงามแสนดี วาดหวังใช้พลังจันทร์เติมพลังใจในทุกยาม ให้กับดวงชีวีอันแสนสั้นฝันมิยาวยืน... ให้เราสร้างพลังบวกมิมอดสิ้น จะพ่ายกี่ครั้งจะพลั้งจะแพ้กี่หน เราทุกคน...ทุกคน.. ก็ยังมี.... ดวงตะวันในตอนเช้าเฝ้าหมุนมาใหม่ให้เริ่มต้น มี พระจันทร์เบื้องบนท้องนภาในยามราตรี คอยโปรยหวานหยาดสายให้ ขอแค่ใช้ดวงตาดวงใจแหงนเงยฝากฝันฝากใจ... เพียงนั้นเท่านั้น.. ธรรมชาติจันทร์..ธรรมดาใจ ที่โลกมอบให้มนุษย์ทุกส่วนเสี้ยวทุกซีกโลก อย่างเท่าเทียมกัน.. สุดแต่ใจใคร... จะใฝ่..จะฝัน...จะคว้าจันทร์..จะปองใจ ได้ครอบครองดวงใจ ได้จิตวิญญาณใครจิตวิญญาณคนนั้นคู่กัน ตามกุศลผลบุญหนุนนำ ที่ได้สร้างได้ตักบาตรร่วมกัน ได้ฝันรวมใจกันมาแต่ชาติปางก่อน.... เสมือนดวงตาสวรรค์ ดวงดาราที่จะจรัสจ้า ที่จะเป็นพลังใจเคียงข้าง... มิให้อ้างว้าง..ว้าเหว่ใจ..ไม่ดายเดียวเดียวดาย..ลำพัง. ตราบชั่วกาลนานชั่วนิจนิรันดร...
3 มกราคม 2550 22:24 น. - comment id 643040
3 มกราคม 2550 22:54 น. - comment id 643045
พลีเรื่องรจนาแสนรัก ถึง.. ทุกดวงใจในร่มรัก เรือนใจเรือนไทยเรือนทองแห่งผองเรา รวมทั้ง.. แด่*คุณที่สุดแห่งทางช้างเผือกนะคะ* และ..... พิเศษพิสุทธิ์แด่คนไทยในวันนี้นาทีนี้ ที่ใจแสนเงียบเหงาวังเวง ด้วย.. *เพรงกรรมแห่งแผ่นดิน* ที่เราคนไทยทุกธุลีหล้า ใต้ฟ้าไท ฉัตรทอง ได้แต่พร้อมสวดมนต์ ถวิลหวังให้พลังจิต อันแสนเกษมพร่างสว่างไสว ใสสงบสะอาด ด้วยพลังบุญกุศลทาน บารมี ได้หลอมรวมแผ่รัศมีเมตตา ให้คนในชาติทุกศาสนา ได้หันหน้ามาสมานฉันท์สามัคคี พลีพร้อมคิดดี ทำดี เพื่อมาตุภูมิแม่นี้ ที่เราได้หยัดยืนร่างอย่างทรนงอิสรา...! ................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem83878.html พุทธเพชรตะวัน
4 มกราคม 2550 00:12 น. - comment id 643058
4 มกราคม 2550 10:04 น. - comment id 643126
ตกใจหมดเลย นึกว่าหนังสือนางนวลสวัสดีปีใหม่ค่ะ
4 มกราคม 2550 11:08 น. - comment id 643146
พี่พุดค่ะบัวกราบสวัสดีปี 2550 พี่พุด ค่ะ บัวคิดถึงพี่ค่ะ บัวขอให้พี่มีความสุขมากๆค่ะ
5 มกราคม 2550 00:01 น. - comment id 643361
สวัสดีปีใหม่พี่พุดนะครับ
19 กุมภาพันธ์ 2555 16:53 น. - comment id 1225230
คิดถึง เพื่อนจัง แต่ลืมรหัสผ่าน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
