คอยเธอคนเดียว

แสงอรุณยามเช้า.....พาให้เราสดชื่นหัวใจ
อรุโณทัย.....ของวันใหม่.....นำความหวังให้
แสงตะวันสุกใส.....ดังชีวิตใหม่
เฝ้ารอในยามกล้ำกลืน.....มืดมน
เราคอยเธอ.....ยิ่งกว่าคอยสุริยา
กว่ายามคอยแสงอรุณเบิกฟ้า
เราคอยเธอ.....ยิ่งกว่าคอยวันใหม่
เหมือนกับเธอ.....คือ.....ผู้ให้ชีวิตเรา
แสงจันทร์.....ส่องฟ้า.....บนนภาในยามค่ำคืน
ดาวเดือนน้อยใหญ่.....ทั้งใกล้ไกลพาใจชื่นฉ่ำ
นภาไพศาล.....พาใจชื่นฉ่ำ.....อัศจรรย์ในความสุขใจ
เราคอยเธอ.....ผู้ประทานความชุ่มฉ่ำ
กว่ายามคอยแสงอรุณเบิกฟ้า
เราคอยเธอ.....พาสุขใจยิ่งกว่า
หมู่เดือนและดารา.....นภากาศอันงดงาม
คลื่นลม.....พายุ.....พาให้เราหวาดกลัวเพทภัย
ในชีวิตคน.....ต้องผจญ.....นานาทุกข์เศร้า
วุ่นวาย.....สับสน.....ชีวิตหมองหม่น
ต้องทนรอคอยความหวังเฝ้ารอ
เราคอยเธอ.....ผู้นำความสงบในใจ
ดั่งในสมรภูมิคอยหยุดรบ
เราคอยเธอ.....ผู้นำเอาสันติภาพมาสู่ใจเรา
ด้วยใจแน่นอน.....ซาบซึ้ง....ซึมซาบ.....และมั่นคง
ฉันยังคอย.....เธออยู่.....กลับมาหาฉันเถิด