...สายลมแผ่วแผ่วมาพาให้คิด เพื่อนสนิทหายหน้าพาใจเหงา ก่อนนี้เคยมีเพื่อนตามเหมือนเงา โอ้ตัวเราเหงาจังตังค์ไม่มี... ...สายลมไหวไหวโยกโบกสะบัด ลมหนาวพัดชายคาปลายหน้าฝน ถึงหนาวเหน็บเจ็บเพียงไหนก็จะทน ก็ด้วยจนปัญญาผ้าไม่มี... ...สายลมหวิว .หวิว.หวิว..ทิวไม้แกว่ง สายลมแรงพัดพาใบไม่ไหว สุขหรือทุกข์นั้นหรืออยู่ที่ใจ ไม่มีใครเขียนบท...กำหนดเอง .
26 ธันวาคม 2549 23:23 น. - comment id 640258
ลมแห่งความโศกศัลย์นั้นมีหรือ จะมีคือหัวใจที่ไร้หวัง จึงร่อแร่โรยรินสิ้นพลัง เห็นลมเปล่าเข้าประดังดั่งเพสภัย หนาวนี้อาจเหมือนมันจักพัดพาความสุขไปบ้าง แต่ความจริงมันยังอยู่เสมอ กระผมขอให้ท่านมีความหวังไว้เป็นเชื้อไฟเพื่อความอบอุ่นใน เหมันต์ นี้ด้วยครับ
27 ธันวาคม 2549 07:10 น. - comment id 640305
27 ธันวาคม 2549 08:50 น. - comment id 640336
สุข ทุกช์อยู่ที่ใจ เห็นด้วยค่ะ เพียงสายลมพรมใจ
1 มกราคม 2550 01:37 น. - comment id 642079