เส้นทาง..แห่งชีวิต..!
ทวารวดี
ทุกสิ่งในโลก...มนุษย์อยากเรียนรู้
เพื่อ..
เสพสุข หนีทุกข์ เป็นเช่นนี้อยู่ร่ำไป...
แต่....
สุขหรือทุกข์นี้..อยู่ที่ใจ
เพราะ..
ผู้รับสุขและทุกข์ ที่แท้แล้ว..คือใจที่มีกิเลส หาใช่ตัวเราไม่
อยากมีสุขมากกว่าทุกข์ จะทำเช่นไร
พึงทำบุญมากๆกว่าทำบาป
และ..
ถ้าจะมีสุขอย่างเดียว ต้องทำเช่นไร
พึงทำแต่บุญไม่ทำบาป
ถ้าเสพสุขนานๆแล้วจะเป็นเช่นไร
ก็จะเริ่มทุกข์จากน้อยไปหามาก
เพราะ...
ต้องการเสพสุขที่ละเอียดมากขึ้นๆ
นั่นคือ...
การสั่งสมกิเลส เช่นนั้น
สักวันหนึ่งก็จะเริ่มก่อกรรมทำบาป
เพราะ...
เสพสุขมากเกินไป
ขว้างวิบากไปรอไว้ในอนาคต
รอวันชดใช้ เช่นเดิม เหมือนเดิม ซ้ำๆซากๆ
เป็นมายาวนาน นานแสนนาน
พึงละการก่อกรรม
ยามเสวยกรรม ก็รู้ทุกข์ จักพบธรรม
ยามเสวยสุข จงมีสติรู้อยู่ว่า ไม่เที่ยง
มีได้ก็หมดได้.....
พึงอ่อนน้อมถ่อมตน สั่งสมบุญต่อไปอย่าได้ขาด
จน...ละกิเลสได้เบาบาง
ต่อไปนี้ทุกข์ก็ไม่เที่ยง สุขก็ไม่เที่ยง
ไม่ใช่เรา เป็นเพียงกิเลสเกาะเกี่ยวพัวพัน
พึงสลัดได้ ด้วยสติสัมปชัญญะ
มีโพธิปักขิยธรรม ๓๘ ประการ
เป็นเส้นทางปฎิบัติแห่งการหลุดพ้น
อธิษฐาน ข้ามภพชาติ เช่นนี้เรื่อยไป
อาจบรรลุสัจจธรรม สู่นิพพานได้เป็นแน่แท้..
แล...
จักสงบสุขตราบชั่วนิรันดร์ ....!!!!
.............................