http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song330.html ค่ำแล้วในฤดูหนาว กับ... สายลมหนาวววววว.....ในยามค่ำ ที่แผ่วพรายระร่ำริน พัดผ่านเข้ามาให้ร่างรานยิ่งหนาวเนื้อไร้เนื้อห่ม เปิดวิทยุฟังเพลง... พร้อมกับ.. แลลอดเห็นดาวระดะดวงราวรวงรุ้ง รุ่งฟ้าประดับนภางามในท่ามราตรี.. ที่สวย..สวยตระการสุกสกาว....พราวพร่างใจ ฤดูกาล ยังคงผ่านมาผ่านไป อย่างสัตย์ซื่อถือมั่นต่อมวลมนุษยชาติ แม้นผู้คนจะฝากโศกสะเทือนทำลายให้แล้งไร้ ไปทุกขณะอุทัยโลกหมุน...ก็ตามที.. ดวงดอกไม้.. ก็ยังคงค่อยๆคลี่กลีบสยายเกสรหอมกรุ่นกำจาย ร่ายมนต์ให้มวลเหล่าแมลงภู่ผึ้งภมร... ได้ดอมดมชมชื่นฉ่ำภิรมย์รสหวาน เพื่อสืบสานวังวนวัฏฏจักรสร้อยโซ่รัก..ภักดิ์พันธนา ดวง...นอนนิ่งนิ่งบนที่นอนนวลนุ่ม พร้อมหลับตาคล้ายสนิทในนิทรา หากทว่า.. ไยเล่าบทกวีแห่งสายลมหนาว จึงปรากฏชัดเจิดจรัสในดวงใจเสียเหลือเกิน... ................ ใจดวงรานเหว่ว้ากับฟ้าหนาว คืนไร้ดาวสิ้นเดือนเป็นเพื่อนขวัญ ฟ้าดินเอ๋ยไยนิ่งเฉยแสนเงียบงัน ใจดวงขวัญรับเพียงช้ำย้ำรอยวน กี่ปีแล้วใจดวงร้าวหนาวเช่นนี้ ทางฤดีสายเปลี่ยวสลัวหม่น ไม่มีภักดิ์จริงแท้เพียงทุกข์ทน เงากมลเพียงนิยามฝากงามลวง คือ.. เส้นทางว่างเปล่าเหงาล้ำลึก สอนรู้สึกสัจจธรรมก่อนลาล่วง มาลำพังไปลำพังเจ้าขวัญดวง ฝันสู่สรวงสร้างทิพยจิตนิรมิตธรรม แม้นฝ่าฟันขวากหนามมิยอมพ่าย ตราบสุดท้ายลมหายใจปลิดปลิวในยามค่ำ กับรอยยิ้มอิ่มเอมลารอยกรรม ไร้ใครร่ำขอเพียงโลก...โศกสะเทือน...!!!! ................ และ... กับ...*ปีทองอันแสนสุข* กับ.. ทุกวันชื่นคืนหวาน ทุกทิวาวันราตรีผันผ่าน...เลย.. ล่วงลามาจนจวบใกล้วันปีใหม่...อีกคราแล้ว... *ของขวัญใดใด....ก็คงไม่เท่าใจที่แสนสุขชื่นฉ่ำ...*. ที่ได้อยู่กันชิดใกล้กับ *ผู้เป็นที่รัก...ที่รัก และรักรักรัก* ตราบใด... ที่ในอ้อมใจเรายังมีกันและกัน.... ในคืนฝันวันอันแสนดี.....นี้ ที่.. ดวงใจทุกดวงอาจฉลองปีใหม่กับใครสักคนสองต่อสอง อาจจะเป็นริมทาง ...หรือ.. กลางภัตตาคารหรู ท่ามกลางแสงเทียนอันริบหรี่ สบตากันด้วยความดื่มด่ำกำซาบซึ้ง ถึงล้ำลึกแห่งบึ้งดวงใจในรักนี้ที่หนีไม่พ้น และ.. ช่างแสนงดงามหวามไหวในรู้สึก.. ขอแสดงความยินดี.. กับ.... ผู้คนนับล้านนับแสน... ที่โชคดีมีรักสดชื่นสมหวัง ให้มีพลังใจ สร้างสรรสิ่งดี เพื่อตัวตนนี้และสังคมโลกมนุษย์เรา.... คงไม่มีที่ไหนและสิ่งใดจะสุขใจเท่า..... *พลังแห่งรักนี้..* ที่.. มวลมนุษย์พากันดิ้นรนแสวงหา นำมาสร้างพลังใจเพื่อต่อสายใจสายใยรัก ให้โลกจักดำรงอยู่ด้วยพลังรักอันแสนยิ่งใหญ่ เกินอานุภาพใดในจักรวาล และ.. ขอกระซิบถึงดวงใจทุกดวงให้บอกกับตัวเองว่า..... *คนเรานั้นสำคัญที่ใจ* โลกนี้.... มีความสุขรายล้อมรอบตัวเราทุกอณู.... ถ้า... เพียงแต่เรารู้ทำใจ..ไม่ยอมพ่าย ไม่ให้ชะตากรรมมากำกับ จักผงาดยืนหยัดทายท้า.. แม้นดวงใจจะทุกข์ตรมขมขื่นสักเพียงใด กับบางสิ่งที่เราฝืนชะตาฟ้าดินไม่พ้น เราก็จะเพียรลบลืมและให้กมลละมัยของเรา ให้อภัย...และกรุณา..... คอยเป็นความหวัง....กำลังใจ..... ให้.. *ศรัทธารัก*..จักธำรงอยู่... แด่ทุกดวงใจเพื่อนร่วมโลก.. ให้.. ปีใหม่หรือเก่าของเรา..หมดโศก พบ.. แต่โชคแสนดีพอกัน...ตราบชั่วนิจนิรันดร....!!!!! .................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song330.html ค่ำแล้วในฤดูหนาว พอย่างเข้าเขตหน้าหนาว ลมหนาวก็โชยพัดกระหน่ำ สายลมเอื่อยมาในเวลาค่ำ ฮึม ฉ่ำชื่นกว่าทุกวัน น้าค้างพร่างพรมลมเย็นรำเพย หนาวโอ้อกเอ๋ยหนาวจนสั่น เสียงเรไรร้องก้องสนั่น ฮึม ทำให้ฉันเป็นสุขใจ เสียงเพลงค่ำแล้ว ค่ำแล้ว ค่ำแล้ว ดังแว่วมาแต่ไกล นี่ใครหนอใคร ฮึม ช่างประดิษฐ์คิดเพลงค่ำๆ หนาวลมยิ่งทำให้ใจคนึง คิดถึงแต่รักที่หวานฉ่ำ หารักอื่นใดไหนจะหวานล้ำ ฮึม ฉ่ำเท่ารักเราไม่มี สวนลุมพินีถิ่นที่เคยไป เขาดินถิ่นไกลก่อนนี้เคยชื่น เดี๋ยวนี้ผ่านไปเห็นแล้วขมขื่น ฮึม ไม่ชวนชื่นเหมือนก่อนนั้น นภาสะอาดดูงามสดใส ฉันรักจับใจสะอาดนั่น หนาวลมเยือกเย็นนั้นทำให้สั่น ฮึม จิตใจฉันเลื่อนลอยไป เสียงเพลงค่ำแล้ว ค่ำแล้ว ค่ำแล้ว ดังแว่วมาแต่ไกล นี่ใครหนอใคร ฮึม ช่างประดิษฐ์คิดเพลงค่ำๆ คิดถึงร่วมทางเคยเที่ยวด้วยกัน ทุกคืนก่อนนั้นหนาวชื่นฉ่ำ ทุกทีที่ไปฝังใจจดจำ ฮึม ไม่ลืมคำที่ฝากกัน...
พุด 19 ธ.ค. 2549 10:33 น. - ID 96338 
1126
3
0
19 ธันวาคม 2549 10:43 น. - comment id 637770
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่พุด สวัสดีปีใหม่พี่พุดคนแรกเลยนะคะ ขอให้มีความสุขใจเสมอไปนะคะพี่พุด
19 ธันวาคม 2549 11:37 น. - comment id 637791
ไพเราะจนสุดทานทน
19 ธันวาคม 2549 11:59 น. - comment id 637805
ซึ้งใจ..แม่ยอดรัก..น้องรัก น้องเพียงพลิ้ว..นะคะ จากดวงใจพี่พุดไพรค่ะ
และ.... กับผู้ไร้นาม..ด้วยดวงใจด้วยนะคะ
19 ธันวาคม 2549 13:00 น. - comment id 637847
*คนเรานั้นสำคัญที่ใจ* พี่พุดสบายดีนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศเย็นแล้ว...
19 ธันวาคม 2549 14:05 น. - comment id 637896
หน้าส่วนตัว
โลกนี้....
มีความสุขรายล้อมรอบตัวเราทุกอณู....
ถ้า...
เพียงแต่เรารู้ทำใจ..ไม่ยอมพ่าย
ไม่ให้ชะตากรรมมากำกับ
จักผงาดยืนหยัดทายท้า..
แม้นดวงใจจะทุกข์ตรมขมขื่นสักเพียงใด
กับบางสิ่งที่เราฝืนชะตาฟ้าดินไม่พ้น
กระต่ายชอบ...บทนี้มากค่ะพี่พุด
หนาวแล้วดูแลตัวเองน่ะค่ะ
รักษาสุขภาพน่ะค่ะพี่สาวคนดีของกระต่าย
ขอให้มีความสุขมากๆพบพานแต่สิ่งดีค่ะ
ด้วยรักและเคารพเสมอ
กระต่ายใต้เงาจันทร์
19 ธันวาคม 2549 19:39 น. - comment id 638076
ฝากดวงใจไหวลมไปห่มรัก คอยป้องปลักรักษาเวลาเหงา ให้ดวงใจพี่พุดใสดุจเงา ให้พบสุขค่ำเช้าพราวฤดี ทุกวันคืนมีสุขไร้ทุกข์ผ่าน มีแต่ความชื่นหวานและสุขขี คิดและปองสิ่งใดในฤดี ให้ได้มีสุขล้นยลแสงทอง คิดถึงพี่พุดค่ะ
19 ธันวาคม 2549 22:40 น. - comment id 638100
20 ธันวาคม 2549 00:18 น. - comment id 638116
คือ.. เส้นทางว่างเปล่าเหงาล้ำลึก สอนรู้สึกสัจจธรรมก่อนลาล่วง มาลำพังไปลำพังเจ้าขวัญดวง ฝันสู่สรวงสร้างทิพยจิตนิรมิตธรรม แม้นฝ่าฟันขวากหนามมิยอมพ่าย ตราบสุดท้ายลมหายใจปลิดปลิวในยามค่ำ กับรอยยิ้มอิ่มเอมลารอยกรรม ไร้ใครร่ำขอเพียงโลก...โศกสะเทือน สะเทือนใจกับบทที่ว่า มาลำพังไปลำพังเจ้าขวัญดวง อย่างที่สุดแล้ว... เมื่อลมหนาวพัดร้าวมากล่อมไกว ดอกไม้ไหวเหมันต์นิรันดร์หวาน มวลสุมาลย์ใต้หล้าฟ้าประทาน ต่างเบ่งบานประดับต้นแห่งนนทรี บานลำพังโรยลำพังกับธรรมชาติ กลีบสะอาดปลิดปรอยในร้อยสี สลัดไว้แต่บุหงาชั่วตาปี ดั่งรักนี้สถิตย์ใจใว้ทุกคราว ลึกซึ้ง... สุดคะนึงคะเนเหลือเมื่อลมหนาว ครวญกวีขลุ่ยเตือนใต้เรือนดาว ให้ลบร้าวลบเลือนเถิดดวงใจ.... คิดถึง....... ดอกบัวบึงสายธารแสนหวานไหว กาลเวลาโรยร่วงจากบ่วงใบ ถักสายใยอีกคราวหนาวมาเยือน มั่นคง.... อัสดงตรงฝั่งฟ้าเวลาเหมือน มวลดอกไม้สายธารและลานเดือน หวังเป็นเพื่อนจิตวิญญาณจนกาลคลาย.... หมายมั่น... ลั่นสัญญารัดตรึงซึ้งจุดหมาย ทะเลหมอกเมฆห้อมหลอมละลาย หลีกลมร้ายมาเมตตาและปราณี... อ่อนโยน... ดั่งขุนเขาทะโมนอย่าหลีกหนี ร่วมจรรโลงคุณงามและความดี ตราบชีพนี้ลาลับกับเหมันต์........
20 ธันวาคม 2549 00:31 น. - comment id 638117
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
