นิราศแว่วเสียงระฆังดังหงั่งเหง่ง ออกเดินทางแต่รุ่งสางยังคว้างเคว้ง รีบย่ำเร่งฝีเท้าก้าวเดินไป ข้าพเจ้าบรรเลงเพลงนิราศ ป่าวประกาศความฝันอันยิ่งใหญ่ รอนแรมตามจุดหมายปลายทางไกล จากหัวใจเปี่ยมด้วยรักนักเดินทาง นิราศร้างแต่เดิมเริ่มอีกครั้ง ด้วยกำลังสองเท้าพร้อมก้าวย่าง เก็บเกี่ยวรอยความฝันอันชืดจาง ที่ตกหล่นในระหว่างทางชีวิต แล้วมาเรียงเป็นถ้อยหลากร้อยท่า ผ่านอักษราจดจารงานลิขิต คงไว้ซึ่งความงามทางความคิด เป็นนิราศนิรมิตวิจิตรตระการ เยือนเมือง -จีน- ถิ่นประชาอารยะ กราบคารวะท่านเหมาฯ, เข้าวิหาร- แห่งนครต้องห้ามนามสะท้าน เฉกดวงมานพี่ต้องห้ามจากใจนาง คิดแล้วช้ำจำใจเจ็บเก็บมันไว้ ห่างฤทัยน้องนี้ที่เหินห่าง ทางแม้ไกลสุดท้ายที่ปลายทาง ยังไม่เหงาอ้างว้างเท่าทางรัก ให้พี่วุ่นครุ่นคิดจิตเพ้อพร่ำ ในบ่วงกรรมกามารมณ์ที่จมปลัก เพราะแพ้พิษพ่ายภัยพี่พรั่นพรัก จึงสลักเป็นนิราศไว้บาดใจ ข้ามกำแพงเมืองจีนปีนป่ายข้าม ทอดเรื่อยตามสันเขาเงาผาไหล่ เช่นคำน้องที่คดลดเลี้ยวไป ไม่ซื่อใสกลับขุ่นข้นเปื้อนมลทิน บอกว่าห่วงแต่พี่คนนี้นัก บอกว่ารักหมดใจไม่รู้สิ้น ไฉนน้องเมินเฉยคำเคยยิน กลับดูหมิ่นคำอ้อนออดคำปลอบโลม จากเขตขันธ์แดนมังกรจรร่อนเร่ หลงเสน่ห์สีแสงแห่งเมืองโสม -เกาหลีเหนือ- -เกาหลีใต้- ซากใจโทรม โดนจู่โจมเจ็บแปลบแทบปลิดปลง น้องว่าพี่หล่อไม่เท่าคนเกาหลี น้องว่าพี่ด้อยชื่อเสียงอันสูงส่ง พี่เป็นเพียงคนคนนี้ที่ซื่อตรง พร้อมจะรักโฉมยงไม่เสื่อมคลาย ข้าพเจ้าจึงละวางจากทางรัก แล้วตั้งหลักเริ่มไขว่คว้าหาจุดหมาย รอนแรมทางฝัน, แม้อันตราย แม้มีร้ายตามทางที่ย่างไป มาค้นหาความหมายให้ชีวิต ค้นความคิดอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่ ทิ้งราคะละวางรักหักห้ามใจ แล้วมุ่งใฝ่ไขว่ฝันอันพรั่งพรู -มองโกเลีย- ถิ่นยิ่งใหญ่ในครั้งก่อน เมืองอมรแหล่งหลักของนักสู้ เจงกิสข่าน ลือเลื่องนามเฟื่องฟู โลกเชิดชูท่านนี้คือวีรชน ถึงอาทิตย์อุทัยยังไหววุ่น สาว -ญี่ปุ่น- ทำใจให้ตกหล่น ยวนยิ้มแย้มแก้มใสใบหน้ามน โธ่ หญิงคนเมืองยุ่นทำวุ่นวาย -ไต้หวัน- ยังทวงสิทธิ์อิสรภาพ โดนเมืองจีนกำราบต้องพลาดพ่าย แต่ด้วยแรงรักชาติไม่ขลาดตาย ยอมพลีกายเพื่อรักษาประชาธิปไตย ข้าฯขอพักการเดินทางอย่างเหนื่อยล้า เพื่อรอคอยเวลามาเริ่มใหม่ ความทรงจำในระหว่างเส้นทางไกล ข้าพเจ้าจะเก็บไว้ในห้วงมาน แล้วมาพบกันใหม่ในครั้งหน้า ผ่านอักษราหลากร้อยถ้อยคำหวาน เล่าเรื่องราวแห่งความฝันของวันวาน เป็นตำนานแห่งอิสระพเนจร.
17 ธันวาคม 2549 21:44 น. - comment id 637366
กำลังนั่งมองหนังสือเอเชียบูรพาอยู่พอดี แล้วก็มีคนมาเขียนนิราศเอเชียให้อ่าน เหมือนรู้ใจเลย
17 ธันวาคม 2549 22:05 น. - comment id 637370
สงสัยเราอาจสื่อสารกันเข้าใจ เพราะแรกทีเดียวจะตั้งชือกลอนว่า เอเชียตะวันออก แต่มาเปลี่ยนเป็นเอเชียบูรพา ก็ตอนจะโพสนี่แหละครับ
18 ธันวาคม 2549 12:16 น. - comment id 637467
เยี่ยมยอดมั่กๆน้องชาย ปรบมือให้งับ
18 ธันวาคม 2549 14:41 น. - comment id 637483
แวะมาอ่านนิราศค่ะ..เก่งจัง..