นิราศร้างทางไกลใจจดจ่อ มุ่งผจญด้นไปไม่ย่อท้อ หวังจะก่อประสบการณ์การเดินทาง ข้าพเจ้าบรรเลงเพลงนิราศ ป่าวประกาศทางเดินอันเหินห่าง ถึงทุกข์ยากแต่ใจไม่ละวาง จะอดทนก้าวย่างอย่างหวังใจ ออกรอนแรมจากสยามอันบ้านเกิด ถิ่นประเสริฐกว่าแดนดินแคว้นไหน บนแผ่นดินแผ่นทองของผองไทย ซึ่งปราศไร้ทุกข์เข็ญลำเค็ญแค้น ถิ่นสยามสุขได้เพราะในหลวง ทรงปกปวงประชาราษฎร์เป็นปึกแผ่น พระเมตตาหลั่งรินชุ่มถิ่นแดน ทรงรวมเม็ดดินให้แน่นเป็นแผ่นทอง กราบบังคมทูลเกล้าเจ้าอยู่หัว ถวายตัวถวายใจไทยทั้งผอง นิกรราษฎร์ร่วมกันสรรเสริญซ้อง พระผู้ครองแผ่นฟ้าด้วยปรานี ข้ามเขตขันธ์แดน -ลาว- ชาวน้ำโขง นุ่งผ้าโปร่งสวมซิ่นไหมหลากหลายสี กล่าวคมคำทักทายซำบายดี ตามวิถีของพระพุทธธรรม นึกย้อนหลังครั้งหัวใจพี่สลาย เพราะแพ้พ่ายคำน้องที่เหยียบยีย่ำ กล่าวกระทบกระเทียบใจให้ชอกช้ำ ด้วยน้ำคำน้องต่อว่า ไอ้หน้าลาว ถึง -พม่า- แดนพระพุทธวิสุทธิ์ใส แลชาวเมืองอิ่มใจใบหน้าขาว เจดีย์ดูสูงเด่นเป็นทางยาว ประดุจราวแดนสวรรค์ชั้นไตรตึงส์ -กัมพูชา- เขตขอมอันศักดิ์สิทธิ์ อิทธิฤทธิ์ถิ่นนี้เป็นที่หนึ่ง ทั้งคุณไสยมายาน่าสะพรึง ตกตะลึงสะพรั่นหวั่นมนตรา ชมปราสาทแก่เก่าเจ้าเขมร ปรากฏเด่นอังเคอร์เลิศเลอค่า นครวัดตั้งตระหง่านตระการตา ดั่งเทวามาเสกสร้างกลางพงไพร -มาเลเซีย- ถิ่นชนคนขยัน ร่วมบากบั่นสร้างหลากสิ่งสู่ยิ่งใหญ่ เชิดชูสิทธิ์เสรีอธิปไตย จึงปราศไร้โกงกินบ้านประจานเมือง ไม่เหมือนใครบางคนบนไทยนี้ หาช่องชี้ทางสุขได้ทุกเรื่อง โกงจน-ชิน-กินจนชาติต้องขาดเคือง เป็นกิจ-วัตร- “ใช้ตังค์เปลือง เรื่องเล็กน้อย” -ฟิลิปปินส์ อินโดฯ- ยังโชคร้าย ล้วนอันตรายหมายทำน้ำตาผล็อย ภูเขาไฟเดือนพล่านฝุ่นควันลอย เพื่อพร้อมปล่อยลาวามาโถมทับ อีกไต้ฝุ่นกรุ่นพายุดูดุเดือด เหมือนจะเชือดเลือดแหลกให้แตกดับ แผ่นดินไหวยังซ้ำความอาภัพ หมายเศร้าโศกโขลกสับดับชีวิต -สิงคโปร์- หวังรุ่งเรืองเพราะเมืองท่า สร้างสัญญาพันธะธุรกิจ หวังโดดเด่นในการค้าการพาณิชย์ จึงความคิดปลอดภาษีเสรีนิยม เข้า -เวียดนาม- นามนี้ที่คิดถึง คำหวานซึ้งตรึงใจให้สุขสม แต่พอแว่วนามนางกลับหมางตรม เปลี่ยนคารมคมรักให้หักลาญ ใจหนอใจใยเล่ายังเฝ้าเก้อ นอนละเมอเพ้อพร่ำกับคำหวาน นามนวลนางแนบเนื้อนานเนิ่นนาน จึงพรากพาลนามเวียดเฉียดเชือดใจ ดั้นด้นถึง -ติมอร์ตะวันออก- เห็นผู้คนช้ำชอกน้ำตาไหล หวังทวงสิทธิ์แห่งประชาธิปไตย รักษาไว้ซึ่งเสรีที่มีมา -เนการาบรูไนฯ- โอ้ใจช้ำ เจ้าตรากตรำมาทำงานประจานหน้า ด้วยหวังไว้จะได้ซึ่งเงินตรา อนิจจา ชู้ชายหญิงขายตัว ทำไมเล่าเมืองไทยไม่ดีหรือ เจ้าจึงยื้อยึดแย่งแข่งหาผัว กลับมาเถิดเมืองไทยไม่ต้องกลัว ความหม่นมัวพี่จะล้างให้สร่างซา จวบมาถึงปลายทางร้างนิราศ ป่าวประกาศความหวังในครั้งหน้า ออกรอนแรมตามวิถีของชีวา เพื่อค้นค่าแห่งชีวิตลิขิตเอง.
12 ธันวาคม 2549 12:36 น. - comment id 635305
สมัยพี่อยู่ ม.สี่นะคับ แต่งนิราศแบบนี้ ไม่ได้ถึงเศษเสี้ยวหนึ่งของน้องเลย ภูมิใจที่เด็กสมัยนี้หันมาสนใจกลอน
12 ธันวาคม 2549 15:01 น. - comment id 635356
เยี่ยมๆๆๆๆ ของับน้องชาย อ่ะนะ ว่าแต่ว่า มีพาดมีพิง ระวังตัวหน่อยนะนาย
12 ธันวาคม 2549 15:19 น. - comment id 635378
12 ธันวาคม 2549 16:50 น. - comment id 635454
มาไปเที่ยวด้วยคนค่ะ
13 ธันวาคม 2549 09:33 น. - comment id 635640
อิจฉาคุณแดนไกล เหลือเกิน ที่ได้ไปเที่ยวเสียหลายแห่ง อยากไปบ้างจังครับ เที่ยวเผื่อผมด้วยครับ อ้อ ต้องขอขอบพระคุณมากๆนะครับที่ไปเยี่ยมผม ณ exteen ขอบพระคุณอย่างยิ่งครับ