ความสุข..มีปีก..!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song293.html
หนี้รัก

แล้ว..
ปาฏิหารย์รักมหัศจรรย์รอ เรื่องราวระหว่างเรา
ที่แสนยิ่งใหญ่งดงาม
จะเริ่มต้นตรงไหนดีเล่า..เจ้ายอดดวงหฤทัย
กับวันนี้...
วันที่ฟ้าสีทองผ่องไสว ใจแสนเกษมกระจ่างสว่างเย็น
ท่ามทุกนาทีหัวใจเต้นเสียเหลือเกิน
วันที่ทุกอณูแห่งเลือดเนื้อ จากจิตวิญญาณแลร่าง
ช่างเอิบเต็ม อิ่มเต็มเสียนี่กระไร
หลังพ้นผ่านพายุทุกข์เข็ญ อันแสนโศกสะเทือน
เสมือนแทบล้มประดาตาย


หากจิต..ของมณีดวง ดั่งรวงเพชรพร่างพราวแพรวพราย
ฤาจักยอมพ่ายก็หาไม่...!
ผ่านคืนฝันวันเหน็บหนาวแห่งชีวิต
เพียงเพียรอธิษฐานจิตสร้างกุศลทานทำความดี
พลีให้โลกแลฟ้าดินสิ้นทั้งอินทร์พรหมได้รับรู้ เมตตา
ใจดวงรานร้าวเหว่ว้า อ้างว้าง
ราวหลงทางกลางทะเลโลกย์โศกลำพัง
มองมิเห็นฝั่งฝัน รอ...


หากหัวใจดวงทองดวงธรรม ก็มิเคยท้อ
ขอเพียงสร้างสิ่งดี 
พลีสะสมเสบียงบุญสร้างทุนธรรมทาน
หว่านโปรยแด่ผู้ทนทุกข์ยาก 
หากมีโอกาสแม้นเพียงสักเล็กน้อย
ค่อยๆทำ ระรินร่ำหยาดน้ำค้างใจ 
พร่าง*หอมให้*  ใส่อย่างไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทน


ขอเพียงให้โลกแล้งไร้นี้ 
ยังมีคนดีต่อเติมเพิ่มขึ้นอย่างไม่รู้สิ้นรู้จบให้ยิ่งทบทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูน*พลังแห่งแผ่นดิน*
ณ..วันนี้ มณีดวง จึ่งมานั่งนิ่งๆริมฝั่งฝันเจ้าพระยา
ภายใต้ร่มเงาของลีลาวดี
ที่ต่างกำลังพากันปลิดปลิวโปรยปรายไปทั่วทั้งพื้นหญ้า
ให้ดอกสีขาวนวลเหว่ว้า
พาให้ได้สัมผัสดายเดียวอย่างล้ำลึก


อย่างตรึงตรา
ราวกับว่าธรรมชาติกำลังสอนสัจจธรรม
ว่า....
ไม่ว่า ความสุข ฤา ความทุกข์ ล้วนมีปีก
พร้อมจักโบยบิน 
หาก..
ใจดวงงามรู้ถวิลวางทุกข์ทุกสรรพสิ่งรายล้อม
อย่างไม่ยึดมั่นถือมั่น
และ...
เรียนรู้ปันแบ่ง...เอื้อโอบฝัน
ตราบจนกว่า...วันลมหายใจแสนสั้นจักสิ้น...!!
.....................


ความสุขมีปีก...
ความสุขติดปีกสีขาว
พร่างพราวรายล้อมเจ้าจอมขวัญ
ทายทักแย้มยิ้มแบ่งปัน
โอบฝันเอื้อสุขทุกข์มลาย
จูบแก้มเกศเกล้าเจ้ายอดรัก
พิมพ์พักตร์ผุดผ่องปองหมาย
พริ้มเพราเงาขวัญละม้าย
คลับคล้ายสองร่างพร่างงาม
โลกตรงหน้าฟ้าเฝ้าดูเป็นสักขี
พธูเทวีงามเกินใครในโลกสาม
พรหมพลีพรอย่างอ่อนโยนเฝ้าติดตาม
ในนิยามปาฏิหารย์รักนี้ที่เฝ้ารอ
นับแต่นี้ราตรีกาลที่มืดมิด
สู่อรุณรุ่งแห่งชีวิตอธิษฐานขอ
ในอ้อมโอบแห่งรักมหัศจรรย์รอ
ดั่งสายใจถักทอคล้องจิตขวัญนิรันดร...
.....................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song293.html
หนี้รัก 
อรวรรณ วิเศษพงศ์ 
หากจะรักแล้ว รักใคร ก็จง รักเถิด
ความรักบรรเจิด พริ้งเพริด หนักหนา
ชีวิตคนเรา นั้นสั้น เหลือคณา
อย่า รอ ช้า ปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป
หากมีหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด
ดอกเบี้ยที่เกิด คือพลังรัก พิไล
รักเธอเสมอ รักเธอ จากดวงใจ
ยอดพิศมัย หลอมอยู่ใน กาย เธอ
หากวันใด ที่แสงทองของ ชีวิตผ่าน
โลกตระการ จะมืดครึ้ม หมองเหม่อ
วาระนั้น จะได้อดีตไฟรักปรนเปรอ
หล่อเลี้ยง บำเรอ ต่อชีวิตให้ชื่น บาน
หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด
หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน
รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน
สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ
หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้เป็นหนี้รักเถิด
หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน
รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน
สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ...